Het seizoen 2022/2023 is ook voor het eerste team begonnen. Op papier zijn we sterker dan vorig seizoen (gemiddeld 2083). Via Tobias hebben we een nieuwe, sterke, speler erbij: Ivo Knottnerus (2154). Ivo speelde voorheen bij Almere en speelt KNSB voor Purmerend. Op een clubavond kwam zo maar Jonas Dornieden (2073 F) binnen lopen. Jonas is een Zwitser die studeert in Amsterdam. Ook hij is een aanwinst voor ons eerste team. Jeroen Goedhart (1926) speelde vorig seizoen nog in het derde, maar heeft een gigantische groeispurt doorgemaakt: 8 uit 8 extern, ratinggroei van minder dan 1700 tot 1926, snelschaakkampioen en winnaar van de Raadsheercup. Daar staat tegenover dat we Ramon van Beemdelust, zoals bekend, kwijt zijn. Jacob Strikwerda is (terug) verhuisd naar het noorden, waardoor een basisplek in het eerste team niet zo handig was. Henri Amand is door de nieuwe aanwinsten buiten het team gevallen. Ivo en Jonas welkom bij de club (for Jonas: welcome to the club) en Jeroen: welkom in het team. Gebleven zijn gelukkig Manuel Bosboom (2389), Tobias Kabos (2337), Simon Groot (2017), Olaf Cliteur (1966) en Vincent Visser (1819).
De eerste wedstrijd speelden we op woensdag 12 oktober thuis tegen Amsterdam - West. Vorig jaar werd dat 4-4. Die eerste wedstrijd gingen we maar gewoon op ratingvolgorde beginnen, maar omdat de opstelling van de tegenstanders daarop wordt aangepast zijn we gedwongen dat voortaan ook maar niet meer te doen. Helaas moest Simon zich die ochtend ziek melden vanwege een zware verkoudheid. Beterschap Simon. Het leverde een zoektocht naar een laatste-moment-invaller op. Uiteindelijk werd die gevonden in de persoon van Wim Postema (1838). Hartelijk dank daarvoor Wim. Hij had ook nog eens pech: om 18 uur wist hij pas dat hij ging invallen en op het bord van Simon (bord 5 met zwart). Daarnaast bleek hij ook nog eens de sterktste aanwezige tegenstander te hebben in de persoon van Sven Pronk (2120). Dat ging helaas niet goed: naar eigen zeggen speelde hij te passief, wat Sven de ruimte gaf om een verwoestende aanval in te zetten inclusief paard- en dame-offer, leidend tot mat: 0-1.
Daarna duurde het, zoals gebruikelijk bij het eerste team, nog enkele uren voordat de andere uitslagen binnenkwamen. Eigenlijk waren wij op veel borden sterker, maar hun sterkste spelers zaten in de "tweede helft". Desondanks schatte ik ons toch als favoriet in en het leek ook aan de borden in ons voordeel te gaan uitpakken. Maar de kwartjes (en de halfjes zoals Vincent opmerkte) vielen verkeerd. Jonas claimde aan bord 4 - keurig in overleg - remise op grond van 3x dezelfde stelling. Tegenstander Peter Manuel (2014) dacht dat het niet klopte, maar de reconstructie wees anders uit. En gelukkig hebben we Manuel. Hij speelde, net als vorig jaar, op bord 1 tegen Ansgar Mohnkern (1988). Manuel speelde weer een mooie partij die hij ook mooi won tegen een al snel in tijdnood verkerende tegenstander. Maar toen liep het spaak! Vincent speelde op bord 8 tegen invaller Aldo van de Woestijne (1932). Maar Aldo is wel een sterke speler die voorheen bij Caissa speelde en ook ooit het Kattenburg Open heeft gewonnen. Toch kwam Vincent heel goed te staan; er moest minimaal een plusremise in zitten. Maar ach: een (duur) foutje is snel gemaakt en dat gebeurde dan ook. Gedesillusioneerd moest hij opgeven. En ook naast hem, aan bord 7, ging het mis met Jeroen. Hij speelde een berenpartij tegen Jan Winsemius en met mijn simpele hoofd dacht ik dat hij glad gewonnen stond. Maar dat liep toch anders: Tegenover de kwaliteit van Jeroen had Jan een heel sterk loperpaar en hij kwam verwoestend binnen. Zo gingen twee beter geachte stellingen verloren en stonden we met 1,5-3,5 achter. Dat zag er somber uit.
En helaas: dat klopte ook. Zoals zo vaak had ik vrijwel niets kunnen volgen van de partij van Tobias, die op bord 3 tegen Mark Nieuwenbroek (1912) speelde. De gezichtsuitdrukkingen van Tobias doen me vaak het ergste vermoeden, maar dan komt toch altijd het punt binnen. Wat later volgde het punt van Ivo op bord 2 tegen Thomas Hufener (1899). Hij stond al heel lang heel goed en eigenlijk had ik het punt al gerekend. Het duurde nog even voordat het echt binnenkwam, maar dat was onvermijdelijk. Het was dus weer 3,5-3,5. Maar ja: Olaf speelde op bord 6 nog tegen de sterke Floris Golbach (2079). Olaf stond een kwaliteit achter, maar verdedigde zich fantastisch. Hij kwam ook nog eens in tijdnood, maar door zijn sterkte verdediging begon dat ook voor Floris te gelden. Maar uiteindelijk maakte deze Floris het geduldig en trefzeker af: we verloren met 3,5-4,5.
Jammer en toch wel een beetje een tegenvaller. Door mijn eigen fysieke problemen heb ik niet alle partijen even goed kunnen volgen. Maar het seizoen is net begonnen dus we moeten terugslaan. De eerste gelegenheid is op donderdag 10 november, uit tegen Paard d4 1. Vorig jaar was onze winst de inleiding tot onze handhaving, maar het is op papier wel het op één-na sterkste team. Voor mij is het bijna een thuiswedstrijd, want ze spelen zo goed als bij de buren.
Gerie Opgenhaffen.