Op woensdag 26 februari stond de thuiswedstrijd tegen VAS 1 op het programma. We wisten dat het een zware wedstrijd zou worden omdat dit een sterk team is en het enorme verlies tegen Caissa 2 zat ons nog in de benen. Maar van de andere kant: wij waren voor het eerst dit seizoen compleet (dus zonder invallers) en we hadden toch ook van VAS 2 gewonnen, dat op hun beurt van VAS 1 gewonnen had. En ze stonden toch zelfs onder ons... Toch iets te veel wishful thinking. Maar we hebben er wel voor gevochten.

Beide teams waren al vroeg compleet dus we konden op tijd beginnen. Toen ik de ratings van de tegenstanders opzocht werd mij het eens te meer duidelijk dat het zwaar zou worden: in de februariratings zaten ze allemaal boven de 2000. De eerste uren van zo'n wedstrijd ben je als teamleider blij dat je thuis speelt, want dan kan je nog een beetje aan de bar hangen. Maar rond 22 uur werd er meer duidelijk en dat was niet geruststellend. Tobias Kabos (2312) leek me aan  bord 1 wat beter te staan tegen Martijn v.d. Eijk (2211) en dat gold ook voor Stephan Geuljans (1998) op bord 4 tegen Niels van Dam (2106) en  - alweer! - voor Henri Amand (1813) op bord 8 tegen Morrison Lesger (2020). Vincent Visser (1858) stond op bord 7 een kwaliteit voor tegen Patriek Tromp (2030), maar wel tegen 2 pionnen. Simon Groot (2002) stond op bord 6 gelijk tegen Ticho Cornelisse (2036). Dat leek ook wel te gelden voor Olaf Cliteur (1894) op bord 5 tegen Sierk Kanis (2026), maar ik zag wel dat een paar stukken vooralsnog moeilijk in het spel te krijgen waren. Maar Ramon van Beemdelust (2067) stond op bord 3 al een kwaliteit (en een stelling) achter tegen Milan Ramer (2080) en ook bij Martijn Woudsma (2216) was er op bord 2 iets erg fout gegaan tegen Victor Hendriks (2174). Ik schatte het in op een 3-5 verlies. Helaas kreeg ik gelijk.

De eerste uitslag die binnenkwam, kwam van Simon. Het stond bij hem helemaal vast en iets anders dan remise zat er niet in. Op zich trouwens prima. Kort daarna maakte Ramon een fatale fout, al leek hij een beetje terug te krabbelen. 0,5-1,5 dus. Daarna duurde het even, maar toen moest toch ook Martijn de waarheid onder ogen zien. Daarna volgde een remise, maar hoe die tot stand kwam was wel heel miraculeus. Stephan leek elke keer de winnende wending te vinden, maar elke keer vond Niels toch weer een verdediging en dat gold ook voor de eindstelling. Mooi om te zien, maar wel jammer voor ons natuurlijk. Gelukkig sloeg Henri terug: hij bleef goed spelen en wist zijn betere stelling tot winst uit te bouwen: prachtig gedaan, Henri! Het stond dus 2-3; het kon nog. 

Maar helaas. Vincent had geweldig goed gespeeld, maar op het laatst zag hij in de hectiek toch iets over het hoofd. Toen was het ook gelijk uit, al spartelde hij nog wel tegen. De partij van Tobias had ik toen al - tot mijn schande - een tijdje niet meer goed gevolgd maar ja hoor: hij won de partij . Hoe dat gebeurde kan ik niet zeggen. Maar ik weet ook niet of ik het wel door zou hebben als ik naast het bord stond. Alleen Olaf speelde nog, maar hij stond verloren en had geen tijd meer. Goed gevochten, maar onvermijdelijk dat het inderdaad 3-5 werd. 

Nu moeten we toch echt een beetje gaan oppassen, want we moeten minstens twee teams onder ons houden. Op vrijdag 20 maart spelen we de volgende wedstrijd en al weer tegen zo'n sterk team: ENPS 1.  We gaan het weer proberen!

RAADSHEER 1

Manuel Bosboom

Olaf Cliteur 

Jonas Dornieden                   

Jeroen Goedhart

Simon Groot                   

Tobias Kabos                          

Ivo Knottnerus                 

Vincent Visser                

Teamleider: Gerie Opgenhaffen

Dinsdag 4 februari liep Raadsheer 1 tegen een hardhandig verlies aan tegen Caissa 2: we verloren met 7-1. Het zag er al van tevoren slecht uit, want Martijn speelde niet mee en Vincent was op wintersport. Het vinden van invallers was bepaald niet gemakkelijk, maar gelukkig waren Harmen en Douwe bereid om te spelen. Bedankt jongens, daar hebben we wat aan. Maar tot overmaat van ramp liep Tobias krom van de rugpijn, waardoor ook hij niet kon spelen. Ten einde raad is uw reporter, Gerie, dan zelf maar gaan spelen aan bord 1. En als je dan zag wat er aan de andere kant plaats nam: zij gemiddeld 2075, wij gemiddeld 1881.

Omdat ik zelf niet meespeelde kan ik geen uitvoerige verslagen geven van alle partijen. Misschien maar goed ook. De eerste uitslag viel aan bord 2. Stephan (1998) deed blijkbaar iets fout tegen Elwin Osterwald (2141), want ik hoorde een kreet van ontzetting. Elwin speelt KNSB voor Laurierboom, maar is ook al jaren lid van Caissa (was daar zelfs ooit penningmeester meen ik). Kort daarna werd de stand echter rechtgetrokken door Simon (2002) die aan bord 4 won van Robbert van het Kaar (2046). Robbert speelt al weer jaren voor Fischer Z in de KNSB, maar is volgens mij ook zelfs erelid van Caissa. Maar mocht je nu denken dat het nu weer spannend werd: helaas. Simon heeft wel de eer gered.

Achtereenvolgens: Harmen (1844) had extern alles nog gewonnen, maar verloor nu op bord 8 van de jonge, maar sterke Maarten Hoeneveld (2050). Vervolgens ging het mis bij Henri (1813) op bord 6 tegen een andere jeugdige speler: Kasper Bleeker (1893). Ik begreep dat Henri best goed stond, maar dat het mis ging in het eindspel. Daarna was het de beurt aan Ramon (2067) tegen hun sterkste speler, Arno Bezemer (2287) aan bord 3. Arno is al jaren een van de sterkere Amsterdamse schakers en ook onze clubkampioen kon daar niet tegenop. Ook Olaf (1894) kon geen vuist maken aan bord 5 tegen Paul Schipper (2053). Net als Elwin speelt Paul KNSB bij Laurierboom, maar ook hij komt (en is nog steeds) van Caissa. Tja, en tot die tijd had Gerie (1750) het nog kunnen uithouden aan bord 1 tegen Alje Hovenga (2215). Maar 465 elopunten blijken toch wel iets te zeggen dus het kaartenhuis stortte toch in. Alleen de dappere Douwe (1677) ploeterde toen nog aan bord 7 tegen Annemarie Volkers (1911), maar ook dat bleek een vergeefse strijd. 

Tja, dat was kansloos en zeker met onze sterkste spelers er ook niet bij. We moeten ons zien te handhaven. Dat moet nog wel kunnen hoor, maar de volgende wedstrijd is al gauw, op 26 februari thuis tegen VAS 1. Zij staan weliswaar laag, maar dat is toch ook weer geen misselijk team. Hopelijk zijn we dan weer meer compleet!

Het zou een zware wedstrijd worden, op donderdag 14 november uit tegen VAS 2. Zij hadden nota bene gewonnen van VAS 1 en gelijk gespeeld tegen koploper ENPS 1. Goed: op papier waren ze gemiddeld maar 9,4 elopunt sterker per bord. Maar hun gemiddelde werd erg omlaag getrokken door de sterke jeugdspeler Charles Molin, want hij was de enige van VAS 2 met een rating (ver) onder de 2000. En bij ons werd de rating omhoog gehaald door Tobias. Ze hadden dan ook op 6 borden een (soms veel) hogere rating. Martijn en Vincent speelden niet mee. Maar wel hadden we hele goede invallers: Jacob en Harmen.

Niet om vervelend te doen, maar eerlijk gezegd heb ik daar deze avond weinig van gemerkt. De eerste uitslag kwam, zoals dat hoort, van clubkampioen Ramon (2078). Hij speelde op bord 3 tegen het grote talent Eline Roebers. Als je op haar leeftijd al een rating van 2037 hebt (en die was nog iets gezakt ook!) dan ben je gewoon goed - en dat is ze ook. Dat Ramon een pion in de opening steekt zijn we wel gewend, maar nu waren het er 3! Hij zei dat hij daar een enorme aanval voor had, maar eerlijk gezegd zag ik dat niet zo. Maar ere wie ere toekomt: Ramon had het wel gezien en won op fabuleuze, prachtige wijze. Mooi Ramon! Kort daarna kwam het punt van invaller Harmen (1801) binnen. Hij speelde op bord 8 tegen een andere jeudgespeler, Charles Molin (1784, maar dat zegt bij jeugdspelers niet zo gek veel). Hij had een pion opgegeven voor een betere stelling en dat bleek: met een mooie combinatie won hij een stuk en de partij. En er kwam nog een geweldig punt bij. Henri (1778) speelde op bord 7 tegen de sterke Joris van Vuure (2087). Meer dan 300 elopunten verschil dus, maar dat was op het bord niet te zien. Henri speelde geweldig en Joris had alle stukken nog bijna op stal. En daarna kwam de prachtige afmaker. Prachtig Henri!

En zo stonden we om 23.00 uur met 0-3 voor. Reden voor euforie, al waren we er natuurlijk nog niet. Ik nam maar eens een borrel en wachtte af. Simon (2021) had plaatsgenomen op bord 1 en speelde tegen Jos ten Hacken (2032). In het begin vond ik hem eigenlijk een beetje benauwd staan, maar dat is voor Simon een reden om er nog eens extra voor te gaan zitten. De stelling kwam helemaal in evenwicht, en na een eerdere afwijzing werd het alnog remise. De verlossing kwam van Stephan (1984). Ook hij speelde een geweldige partij tegen Jan Roebers (2157), de vader van Eline. Het werd een enorme wrikpartij, maar het was Stephan op zijn best. Wel moet hij een flinke hoofdpijn van het rekenen hebben gekregen maar het loonde: 0,5-4,5 en de winst was binnen. Yes!

Tobias (2311) speelde op bord 2 tegen Ed Baarslag (2187), een oude(re) rot in het vak. Tobias leek weer steeds beter te komen staan en Ed kwam ook in behoorlijke tijdnood. Maar in die tijdnood verdedigde hij zich als een tijger en dreigde Tobias zelfs nog in problemen te brengen. Knap van Ed en die remise was prima. Nog een halfje bracht de andere invaller, Jacob (1892) binnen op bord 6. Zijn tegenstander, Ticho Cornelissen (2030) probeerde van alles, maar het was eigenlijk Jacob die iets beter kwam te staan. Maar ook de tijd ging meespelen en de winst zat er niet in. Maar ook hier was remise natuurlijk heel mooi. En toen speelde alleen Olaf (1916) nog op bord 5 tegen Milan Ramer (2072). Het ging lange tijd gelijk op en op een gegeven vroeg Olaf hij een "remise-aanval" kon inzetten (verstond ik dat nou goed?). Helaas ging dat niet door en kwam Milan steeds beter te staan. Daarbij maakt hij ook geen fouten meer en de toestand werd onhoudbaar. Olaf moest het hoofd buigen. Doet er niet toe Olaf: met een 2,5-5,5 winst keerde iederen (van ons dan) vrolijk huiswaarts.

Tot onze eigen verbazing staan we nu plotseling bovenaan in de Hoofdklasse! Wat een weelde. Maar goed, het zal natuurlijk nog zwaar worden. We staan maar een bordpuntje voor op ENPS. En de volgende ronde, op 4 december thuis, staat de ontmoeting met het hele sterke Caissa 1 op het programma. Vorig jaar hadden we weinig kans. Maar we hebben wel bewezen dat een koe heel goed een haas kan vangen! 

Stand en Uitslagen

Raadsheer 1 levert een geweldige prestatie door met 2½ - 5½  VAS 2 in eigen huis te verslaan.