Helaas. Het was een prachtig seizoen voor de Raadsheer, maar de degradatie van het eerste team uit de Promotieklasse werpt daar wel een schaduw op. In de voorgaande ronden hadden we het eigenlijk toch wel lelijk laten zitten, maar toch hadden we nog kans op handhaving door de laatste ronde, op vrijdag 12 mei tegen Amstelveen 4, te winnen. De concurrent, Oosten-Toren 1, had namelijk een dag eerder verloren van Caissa 6. Maar zo zou het niet gaan.

Op woensdag 3 mei had Simon op bord 3 vooruit gespeeld tegen Marcel Laarhoven, één van de sterkste spelers van Amstelveen 4. De balans is volgens mij nooit echt uit de partij geweest en het werd dan ook remise. Een prima resultaat waar we goed mee konden leven. Twee dagen later, op vrijdag 5 mei, speelde Olaf in Amstelveen op bord 4 vooruit tegen teamleider Nico Louter. Ik was er niet bij, maar volgens zeggen van Olaf heeft hij keihard gevochten maar ging het toch mis. Dat geloof ik direct van hem, maar jammer dat hij de 100% score van Nico niet kon doorbreken.

En zo kenden wij onze opdracht. Uit de resterende zes partijen moesten vier punten gescoord worden. Het heeft er eigenlijk nooit ingezeten. We verloren met ruime cijfers, maar die waren vooral ook zo ruim omdat we natuurlijk risico's moesten nemen en door moesten spelen wilden we die vier punten halen. Dat speelde b.v. aan bord 7 bij Vincent. Hij speelde een messcherpe partij tegen Matteusz Glowacki. Met een stukoffer leek hij een winnende koningsaanval te krijgen en heel wat kijkers rekenden het punt al. Maar het moet gezegd: Matteusz vond een onverwachte en knappe verdediging waardoor het feest niet door ging en Vincent verloren stond. Jammer, maar geweldig geprobeerd. Henri kwam op bord 8 tegen Olav Lucas eigenlijk vanaf het begin in de problemen en heeft deze partij geen kans gehad. De andere vier moesten dus alle vier winnen, maar dat zat er niet in.

Een sprankje hoop kwam van Mustapha, die op bord 5 tegen Bas Spoelstra speelde. Mustapha kwam met een pion minder maar met veel meer tijd uit de opening en wist een bijzonder nare aanval op te zetten. Met weinig tijd en in steeds benauwder positie zaq Bas iets over het hoofd en Mustapha won de partij dan ook fraai. Klasse Mustapha! Maar daarmee was de koek ook op. Ramon had de hele middag op zijn opening zitten broeden, maar kwam op bord 1 tegen Renzo Finkenflügel eigenlijk toch nooit echt lekker in zijn spel. Hij probeerde het nog wel, maar na een kwaliteitsverlies volgde ook nog een mataanval. Het leed was geleden, maar de andere twee spelers hadden tegen twee spelers die eigenlijk allebei heel weinig deden toch moeten proberen te forceren en de stelling die overbleef  was voor beiden problematisch. Stephan speelde op bord 2 tegen de sterkste tegenstander, Wim Moene, en dat was waarschijnlijk een pot remise stelling. Pogingen om toch te winnen strandden en Stephan verloor. Jacob speelde op bord 5 tegen Ridens Bolhuis en Jacob speurde enorm naar kansen maar die zaten er lange tijd niet in. Dit had Jacob helaas wel erg veel tijd gekost. Toen hij toch weer wat spel leek te hebben brak hem dat op, maar ook speelde Ridens het gewoon heel rustig en gedegen naar winst. En de harde conclusie was een 6,5-1,5 verlies.

Jammer. Het was geen goed seizoen voor het eerste. Met onze gemiddelde rating zaten we in de bovenste helft, maar onze tpr lag daar meer dan 100 punten onder. Simon speelde uitstekend en haalde de prachtige score van 4,5 uit 7. Maar helaas was hij daarmee de enige basisspeler die de 50% haalde. Positief was dat er weinig invallers nodig waren en die deden het dan over het algemeen ook nog prima.

Terug naar de 1e klasse. Daar zijn we dan volgend jaar meteen weer favoriet om terug te komen en dat moeten we zeker doen. Van meerdere kanten hoorde ik ook al gelijk weer strijdlustige spelers die dit ook zeiden en dat stemt optimistisch. We komen terug!