Iedereen was zich ervan bewust dat de wedstrijd tegen Oosten-Toren 1 op 5 april misschien wel bepalend zou zijn. Maar het moest zeker te doen zijn, al hebben we er nooit te makkelijk over gedacht. Nou, eerlijk gezegd hebben we - ondanks een hogere rating aan 6 van de 8 borden - geen schijn van kans gehad. We verloren met 2,5-5,5 en dat was helaas nog verdiend ook. Nu zitten we wel heel dicht bij degradatie.
Iedereen nam de zaak heel serieus en er kwamen dan ook urenlang geen uitslagen op het scorebord. Uiteindelijk kwam de eerste uitslag van Ramon. Hij speelde voor de gelegenheid op bord 2 en wel met wit. Misschien geen goed idee, want opnieuw kwam de Blackmar Diemer op het bord. Alhoewel gezegd moet worden dat Ramon aanvankelijk heel goed leek te staan tegen Hans Rijninks. Maar al snel was dat voordeel geheel weg en stond hij gewoon een pion achter. Ik hielp hem er nog aan herinneren dat het een pionoffer was, dus doorgaan. En Ramon leek ook helemaal terug te komen; dat begon er weer goed uit te zien. Maar helaas kon Hans een soort van eeuwig schaak op het bord toveren (het alternatief was torenverlies). Vrijwel tegelijk kwam de tweede remise binnen. Vincent zat in het buitenland maar ik was heel blij dat André wilde invallen. Hij kwam - in ieder geval leek het zo - op bord 5 duidelijk beter te staan dan zijn tegenstander, Fammy Amanodin. Maar dat is niet genoeg: je moet ook nog winnen. Dus smeedde André een winstplan dat, naar eigen zeggen, wel gewaagd was. Hoe dan ook: zijn tegenstander vond de juiste verdediging waardoor er aan remise niet meer viel te ontkomen. Het was dus 1-1, maar we stonden nergens echt goed op dat moment. Of het moest bij Jacob zijn op bord 7, maar die gebruikte weer akelig veel tijd.
Het duurde even, maar toen volgde wederom een remise. Bij Henri op bord 8 tegen Gerard Driessen stond het heel lang gelijk. Henri leek iets meer ruimte te hebben, maar hij gaf zelf aan de aanval niet goed in te durven zetten. Eerlijk gezegd zag ik de winst ook niet zo direct, maar het werd in ieder geval remise. Helaas kwamen we toen op achterstand. Mustapha speelde op bord 3 tegen een oude bekende van ons: ex-Raadsheer Theo Gosman. Mustapha heeft het de hele partij moeilijk gehad: een pion minder en een mindere stelling. Het ging van kwaad tot erger en hoewel Mustapha nog lang door heeft gevochten, was het vechten tegen de bierkaai. En dat win je dus niet, zeker niet van een speler als Theo. Dus 1,5-2,5. Gevolgd door nog twee remises. Simon kreeg op bord 4 een verrassende tegenstander: de sterkste speler van Oosten-Toren is Redmar Damsma (2131), maar hij had het hele seizoen nog niet meegespeeld. Nu was hij er wel (zij het met enige vertraging). Simon kent hem goed, want het zijn oude teamgenoten bij AAS. Het werd een heel heen-en-weer gedraai met veel subtiliteiten. Even leek Simon een leuke combinatie te hebben, maar het leverde uiteindelijk niets op. En remise is tegen zo'n speler natuurlijk een uitstekende uitslag - alleen helaas niet genoeg. Want ook Olaf vocht aan bord 6 als een dolle tegen ex-Donnercoryfee Wim Leene. Maar het zat er gewoon niet in en dus ook Olaf moest in remise berusten. 2,5-3,5.
En daarmee was de koek op. Jacob stond wel degelijk heel goed tegen Hank Hoving, maar Hank verdedigde zich met hand en tand en dat kostte Jacob zeeën van tijd. In barre tijdnood leek hij nog een winst te hebben gevonden, maar opnieuw vond Hank precies de juiste zetten. Hank bood nog remise, maar gezien de stand besloot Jacob door te vechten. Dat was geen verstandige beslissing, want even later ging het mis en met bijna geen tijd meer moest Jacob in alsnog verloren positie opgeven. Wel de juiste spirit, maar het was zinloos want Stephan stond aan bord 1 tegen Xander Giphart toen ook al verloren. Al eerder had Stephan al balend gezegd dat hij maar niet in zijn spel kon komen. Maar het moet gezegd: Xander speelde het ook erg goed. Hoe het precies afliep weet ik eerlijk gezegd niet, maar het kon ook niet goed gaan. We moesten berusten in een 2,5-5,5 verlies.
Is het nu helemaal over? Nou, nog niet. In de laatste ronde moeten we - vrijdag 12 mei pas! - nog tegen Amstelveen 4 spelen en dan moeten we in ieder geval winnen. Dat is uiteraard geen gemakkelijke opgave, maar als we nu eens wel even sterk of sterker dan onze rating spelen dan zijn we op papier zelfs iets sterker. In die ronde speelt Oosten-Toren tegen Caissa 6. Wij hebben van Caissa gewonnen, maar toen waren ze ook niet in hun sterkste opstelling. Als Oosten-Toren verliest, dan halen we hen op die manier alsnog in. Ervan uitgaande dat we Laurierboom-Gambiet 2 in ieder geval onder ons laten. Ja, we kunnen zelfs theoretisch ENPS 1 nog inhalen, maar dan moet wel helemaal alles meezitten.
Nu dus maar opladen voor de uitwedstrijd op 12 mei!