We wisten dat het moeilijk ging worden die maandag de 13e maart. Fischer Z 2 stond immers tweede en had gewonnen van koploper Amstel 1. Maar we gingen toch ons best doen en het was mooi dat we compleet waren. Niets tegen invallers, maar als een team compleet optreedt is dat een pre. Ruim op tijd had iedereen gebouw Batavia gevonden. Niet zo moeilijk, want dat ligt pal tegenover het CS. Een prima café met prima bier, maar er moest eerst gewerkt worden. Dat gebeurde in een uitstekende sfeer, maar het ging helaas wel mis.
Iets over negenen kwam de eerste uitslag al binnen. Stephan speelde op bord 2 tegen een oude bekende: Minze bij de Weg. Stephan had een volledig gelijke stelling waarin niets te halen viel, zei hij. Dus hij bood de zieke Minze remise aan, die het prompt aannam. Bord 1 volgde niet veel later. Ramon speelde tegen de sterke Peewee van Voorthuijsen. Ze hadden elkaar al eerder getroffen. Ramon stond wel wat beter, maar in de analyse bleek wel dat dit voordeel niet bepaald doorslaggevend was. Ook hier dus een vlotte remise: de stand was 1-1. En dat zou het nog uren blijven.
Op dat moment zag het er al niet briljant voor ons uit. Henri had op bord 7 tegen Lucie v.d. Vecht uitstekend gestaan, won zelfs een kwaliteit maar kreeg daarvoor wel een verschrikkelijke aanval tegen zich. Dat zag er niet best uit. Vincent was op bord 6 al vroeg in de partij de fout in gegaan tegen Michael Abspoel en stond duidelijk minder. Datzelfde gold voor Mustapha op bord 3. Hij zou eigenlijk op bord 5 spelen, maar Olaf was ziek en wilde liever op bord 5 spelen. Tegen Leo Littel ging het langzaam minder. De stelling van Jacob op bord 8 tegen Ronald Gouma kon ik moeilijk beoordelen, maar ik vond het wel het soort stelling waarin Jacob plotseling kan toeslaan. Dus er was nog enige hoop, want Simon op bord 4 tegen Kees de Kruif en Olaf dus op bord 5 tegen Thomas Hauptmann stonden heel redelijk.
Maar het ging niet goed. Henri was heel behoorlijk teruggekomen en op een gegeven moment leek hij zelfs een toren te kunnen winnen, maar dit gebeurde niet. In plaats daarvan sloeg Lucie door en verloor Henri. Hetzelfde lot viel Simon ten deel. Hij had zich verrekend en kwam steeds slechter te staan. Onze topscorer moest zijn eerste nul van dit seizoen incasseren. Ook Vincent heeft een uitstekende score, maar dit keer ging het ook bij hem mis. Hij bood nog lang dapper weerstand, maar het was vechten tegen de bierkaai: 4 - 1 dus. Gelukkig was daar de zieke Olaf, die desondanks uitstekend speelde en zich naar een gewonnen stelling werkte. Geweldig Olaf! Helaas zou dit het enige winstpunt blijven. Mustapha bezweek alsnog onder de druk. Volgens Ramon had hij remise kunnen houden, maar ik heb mijn twijfels. Jacob had een pion meer en heel veel druk en leek het volle punt binnen te gaan halen. Maar hij liet een dameruil toe waarna alles vervlakte en een remise onontkoombaar werd.
Dus verloren met 5,5-2,5. Jammer en een beetje pijnlijk. Nu staan we weer zesde. Op 5 april spelen we thuis tegen Oosten-Toren 1. Die wedstrijd moeten we winnen, dan zijn we ook wel veilig. Maar het moet niet mis gaan, want de laatste wedstrijd staat het goed draaiende Amstelveen 4 op het programma. Een oude bekende tegenstander, maar nu hun derde team het in de KNSB-competitie niet goed doet zullen ze graag hoog eindigen!