Op 9 december zag de Raadsheer een zeer sterk VAS-team op komen dagen om te spelen voor de SGA-cup. Vorig jaar uit de KNSB gedegradeerd, waren zij per bord gemiddeld 122 elopunten sterker. En dat nog omdat wij in bord 1 wat dat betreft in het voordeel waren. Maar desondanks gaan wij een ronde verder. Een geweldige prestatie: chapeau.

We speelden namelijk 4 remises en volgens het reglement gaat dan de club door die in een lagere klasse speelt. Zoals Olaf al opmerkte: zo levert die degradatie van vorig jaar ons toch nog iets op! De (halve) punten kwamen op volgorde binnen.

Aan bord 4 was Wim Postema (1792) op het laatste moment bereid te spelen: dank daarvoor. Er gingen tegen Patriek Tromp al snel veel stukken af, maar de stelling die overbleef was toch wel in het nadeel van Wim. Echter: door secuur spel en dankzij ongelijke lopers hield hij het remise. Olaf Cliteur (1821) had het aan bord 3 moeilijk tegen Niels van Dam (2006). Ik vond het eigenlijk de hele partij moeizaam, maar uiteindelijk wist hij een aanval in te bouwen waardoor Niels moest berusten in eeuwig schaak omdat hij anders zou verliezen. En wat te denken van Simon Groot (1959) aan bord 2? De geweldenaar had het ook moeilijk maar hij speelde dan ook tegen Victor Hendriks (2181). Toch heeft hij nooit echt slecht gestaan en zelfs leek er nog even meer in te zitten. Maar ook dit werd een hele knappe remise. Alleen Ramon van Beemdelust (2041) had aan bord 1 een hogere rating tegen Morrison Lesger (1946). Traditioneel had Ramon weer een pion in de opening gestoken, waarvoor hij wel meer ruimte kreeg. Uiteindelijk kon Ramon een kwaliteit winnen, maar het leek erop dat hij dat beter niet had kunnen doen. En toch wist Ramon dit knap om te draaien en ook hier ontstond een remisestelling. En zo is het gebeurd!

We hebben geen idee wie de volgende tegenstander is, want het schema is niet gepubliceerd. Maar nu kunnen we iedereen aan!