Woensdag 20 april stond er een belangrijke thuiswedstrijd op het programma voor het eerste team. We speelden tegen Paard d4 1; een directe concurrent voor (of eigenlijk tegen) degradatie. En na een blik op de stand werd het duidelijk dat we moesten winnen om nog in de race te blijven. Zoals de kop al verraadt is dat gelukt, na een harde strijd die het op papier ook wel hoorde te zijn.

Paard d4 is een nieuwe club, die ongeveer voor de helft bestaat uit leden van Zukertort Amstelveen; spelers die opa zich nog herinnert als voormalige jeugdspelers maar nu dertigers zijn. Het team kwam vooral als een sympathiek, sterk vriendenteam over. Ze waren niet op hun sterkst opgekomen; dat was dan weer onze mazzel. Waar die wonderlijke naam vandaan komt weet ik nog steeds niet. Ook wij hadden twee invallers nodig, want Jacob zou te laat uit zijn werk komen. Dat viel nog niet mee, want heel veel potentiële invallers konden niet. Gelukkig was Wim direct bereid om te spelen en Jop was daartoe ook bereid, alhoewel hij liever niet had gespeeld. Dank aan de invallers, alleen al voor het invallen.

Op verzoek uit het team speelden we dit keer niet in de vaste volgorde. Dat kwam ook omdat Tobias de Zukertortspelers nogal goed kent. Vincent en Henri waren bereid om een keer aan de hoge borden te spelen. Tegen tienen zag het beeld er licht gunstig tot gelijk uit: bij Jop Dekker (1863, op bord 8 tegen Rozh Rashid, nr) waren er nog maar heel weinig zetten gedaan maar het leek niet slecht, Wim Postema (1847, op bord 7 tegen Max Seignette, 1809) leek een iets betere stelling te hebben, Tobias Kabos (2328, op bord 6 tegen Jeroen Schoonackers, 2063, dus toch een Zukertorter) leek weer langzaam beter te komen staan, Simon Groot (2036, op bord 5 tegen Walt Schagen, 2037) had een pion meer maar zijn stelling baarde zorgen, bij Olaf Cliteur (1957, op bord 4 tegen Gijs IJzermans, 2115) zag het vooralsnog redelijk gelijk uit, Henri Amand (1816, op bord 3 tegen Florian Jacobs, 2243) stond slecht maar dat mag hem vergeven worden met zo'n tegenstander, Vincent Visser (1845, op bord 2 tegen Vaclav Ocalik, 1859) stond ongeveer gelijk tegen een ongeveer gelijke tegenstander omdat Pd4 ook niet op volgorde zat en bij Manuel Bosboom (2394, op bord 1 tegen David Slagter, 2194) leek ik de partij eindelijk eens een keer te kunnen volgen maar het ging de goede kant uit.l

De eerste uitslag kwam binnen van Jop: zijn tegenstander speelde het niet op zijn sterkst en Jop maakte daar zonder wroeging mooi gebruik van: hij had een winnende mataanval, alleen te verhinderen door er een dame in te steken maar dat houd je ook niet lang vol: 1-0! Simon zat half tot meer ziek achter zijn bord maar wilde niet afzeggen wat hem siert. Zijn tegenstander speelde het goed en had - de naam van zijn club indachtig - een sterk en venijnig paard op d4 die een winnende mataanval ondersteunde: 1-1. Op dat moment moest ook Henri de strijd staken maar wat wil je tegen een tegenstander met dik 400 elopunten meer. Hij speelde naar mijn idee wat lang door, maar hij zag nog mogelijke kansjes en vond het terecht een interessante partij: 1-2. Wim had al geïnformeerd of remise goed was, maar hij speelde toch even door. En hoe: hij won op zijn Wims (zo heb ik ook vaker van hem verloren): door goede pionnentactiek en betere opstelling van stukken: 2-2.

Dus de strijd was weer gelijk getrokken en het was nog niet duidelijk. Als buitenstaander zag ik waarschijnlijk spoken bij Vincent en Tobias. Maar gelukkig was daar weer Manuel. Hij had weer een mooie partij met prachtige wendingen en een mooie zet: Pf1+, de zet van Battal zegt hij. En hij heeft vast gelijk. Manuel overweegt de partij op chess fellow te zetten. Een aanrader: 3-2. Geweldig toch, om 6 uit 6 aan de hoogste borden te halen. En Tobias deed vrijwel tegelijk hetzelfde: ook hij hij had een mooie partij en een mooie aanval die winnend was. Ik kan het in dit verslag eigenlijk niet uitleggen; je had het moeten zien: 4-2.  We waren er bijna! Vincent was in een duidelijke remisestelling terecht gekomen, na een hele partij heel precies gespeeld te hebben. Op het juiste moment deed hij zijn remise-aanbod en dat werd aangenomen: 4,5-2,5! Helaas was het toen voor Olaf inmiddels niet meer te redden en dat is zeker geen schande na een partij hard vechten tegen een sterke tegenstander: 4,5-3,5. 

 Zijn we nu veilig? Nee, helemaal niet. De stand in de hoofdklasse is een janboel door het grote verschil in gespeelde partijen. Oosten-Toren is al gedegradeerd, Caissa 2 staat met 2 wedstrijden minder ook onder ons maar dat zal nog wel veranderen en verder staan we nu voor op Paard d4. Maar we moeten nog tegen Caissa 2. Na een zwaar en intensief programma spelen we de laatste wedstrijd pas op 15 juni! Beetje raar eigenlijk. Maar het voordeel is dat dan alle andere wedstrijden inmiddels gespeeld zijn dus we weten dan precies waar we aan toe zijn.

Gerie Opgenhaffen.

• 2021-2022
• snelschaken

De woensdag vóór Pasen is traditioneel ingeruimd voor het Paasschaak; in wat voor vorm dan ook. Maar dit keer was het anders. De eerste woensdag van januari konden we ons snelschaakkampioenschap niet houden, zoals we dat gewend zijn. De coronaperikelen maakten dat onmogelijk, evenals de Stamhouderscup. Daarom hebben we dit nu (hopelijk eenmalig) naar het Paasschaak verschoven. Op 13 april was het zover. 

Helaas was de deelname - nou ja - bedroevend. De strijd om de Stamhouderscup (een rapidcompetitie voor mensen uit groep 3) vond helemaal niet plaats bij gebrek aan genoeg kandidaten. Maar ook voor het snelschaken waren er maar 17 liefhebbers. Daarbij ook Cilia van der Kamp en Fred van Engen, die liever voor de Stamhoudercup hadden gespeeld. Is er dan alleen maar droefenis te melden? Welnee, helemaal niet! We hebben een mooie aanwas van jongere, nieuwe leden en zij speelden liever snel dan rapid: Egecan Cesur en Titus Scholten waren al lid en Joppe Bolderman en Robbert Visscher zijn ter plekke lid geworden! Zij spelen bij de nieuwe vereniging Zwart op Wit met Maurice Buzink, ons ex-lid dat naar verluidt weer nieuw lid wil worden. En ze zijn niet de enige jonge nieuwe leden; jullie zijn allemaal van harte welkom.

Maar gelukkig waren er ook mensen van de "oude garde" die het niet lieten afweten. Toch werden ook zij voorbij gestreefd door een aanwinst die net voor de corona lid werd: Jeroen Goedhart! Hij had al aangetoond goed in rapid te zijn en alleen corona kon hem toen van het rapidkampioenschap afhouden. Maar ook als het nog vlugger gaat - 5 minuten - heeft hij met een prachtige score van 11,5 uit 13 laten zien dat hij er is. Harstikke mooi! De tweede plaats was voor Bart Romijn, van wie we - b.v. via het onlineschaak - wel wisten dat hij goed met tempo overweg kan. Hij haalde 10,5 punt. Een halfje minder was dan voor een meer "gevestigde" naam: Wim Postema was behoorlijk in vorm. Daarna volgden de gerenommeerde kleppers Ron van Dijk en Olaf Cliteur. Als we dan ook nog Rinus Koevoets, Henny Heima, Peter Bosschieter, Rob van Slooten, Harmen van der Ploeg en Gerie Opgenhaffen noemen, dan hebben we alle deelnemers te pakken. 

De uitslag van de avond:

Al eerder heb ik gezegd dat de 13e editie van het Kattenburger Open wel een vreemde editie is. Daarmee doelde ik toen vooral op de coronaperikelen, maar ook de vijfde ronde had zijn merkwaardige kantjes. Deze ronde is op zondag 10 april gespeeld. Opnieuw was er een flink aantal afwezigen; het feit dat je daar nu geen halfje meer voor krijgt lijkt daarop weinig invloed te hebben. Maar ook waren er maar liefst 5 (!) mensen niet die wel waren ingedeeld. Er waren dus drie reglementaire uitslagen en één partij kon heringedeeld worden. Dat kan alleen als je voor aanvang wéét dat er spelers niet zijn. Wel was er bij de meesten overmacht in het spel; dat kan natuurlijk altijd gebeuren.

Ondertussen gaat Frans Schoffelmeer gewoon door met zijn zegetocht. Hij won ook genadeloos van zijn clubgenoot en trouwe deelnemer Iwan Bonoo. De andere naaste belagers, Evert Straat en Mark Bloem, speelden remise, zodat Frans nu een vol punt voor staat en het lijkt er niet op dat de toernooiwinst hem nog ontgaat. Maar blijven opletten natuurlijk. Behalve Evert en Mark staan nu ook onze eigen Jop Dekker, Audry Burer en Frits Veenstra op 4 punten. Een mooie prestatie van Jop, al gaf hij zelf aan dat hij tegen Jan Timmerman waarschijnlijk verloren stond totdat deze een toren weggaf. Maar toch: hij heeft 3x gewonnen en 2 byes. Het zal misschien ook opvallen dat degenen met de hoogste ratings (op Evert na) nog niet genoemd zijn. Dat klopt! Jan Hellenberg is aan het terugkomen van een slechte eerste ronde en een ronde afwezigheid en voert een groep van 10 mensen met 3,5 punt aan. Ook Willem Hensbergen moest inhalen, maar onze  Douwe Jan Veltheer wist hem keurig met zwart op remise te houden en aan te tonen dat ook een ratingverschil van 350 elopunten niet alles hoeft te zeggen. En Bart Romijn mag ook tevreden zijn over zijn remise tegen Kees Sterrenburg. Nog een Raadsheer-succes; de leiding in de B-groep heeft Anjo Vlug. Na een minder begin is hij sterk teruggekomen. Wel deelt hij die leiding met de ratingloze, maar goed spelende, Jim van der Valk Bouman.

Nu nog maar één ronde te spelen: de zesde ronde op zondag 22 mei is dit seizoen de laatste ronde.