De Raadsheer zit middenin een reeks ontmoetingen met ENPS. Nu is dit zeker geen vervelende vereniging om tegen te spelen, maar het verloopt niet altijd even succesvol. Het begon op 5 februari, toen het eerste thuis speelde tegen ENPS 1. Dat liep dramatisch af met 0,5-7,5 verlies; daarover elders op deze website meer. Precies een maand later, op 5 maart, verloor ook het vierde thuis van het ook wel wat sterkere ENPS 4 met 2,5-5,5. Weer twee dagen later, 7 maart, speelde het eerste uit tegen ENPS 2. Dat ging een stuk beter: we wonnen met 2-6. Daarover hieronder meer. En nu staat er voor het derde nog een thuiswedstrijd tegen ENPS 3 op de agenda op 19 maart.
Tegen ENPS 2 hadden we wel wat recht te zetten. Vorig seizoen verloren we al direct en toch wat onverwacht in de 1e klasse, waarna we ze nooit meer hebben ingehaald. Door omstandigheden konden we toch nog promoveren en daarom ontmoetten we ze nu in de Hoofdklasse op 7 maart. Maar los daarvan: alhoewel de kansen op handhaving nog steeds erg gering zijn, moesten we deze wedstrijd wel winnen om nog een sprankje hoop te houden. En eerlijk is eerlijk; ik geloof niet dat we ooit zo sterk zijn opgekomen. We waren compleet. Weliswaar was Zhanna in Rusland, maar Tobias was dan weer wel in Nederland en kon meespelen. Gemiddeld 2070, tegen ENPS 1912. De winst is ook nooit in gevaar geweest.
Jeroen Goedhart (1951) kon niet op 7 maart, maar gelukkig was ENPS bereid om vooruit te spelen. Dus Jeroen speelde een week eerder alleen bij ENPS tegen de sterkste speler van het team, Stefan Lehmann (2042) aan bord 4. Niets van de partij gezien natuurlijk, maar het werd een verdienstelijke remise. Daar konden we mee vooruit. Op de avond zelf kozen we voor een conventionele bordvolgorde. Dus speelde Manuel Bosboom (2368) op bord 1. Degene die er zou spelen - de tweede speler in sterkte van ENPS 2 - bleek die avond te moeten werken en daarom viel Johan van der Maas (1738) in. Tja, dan is dik 600 ELO-punten verschil toch wel wat veel. Ik zag op een gegeven moment een heel netwerk aan penningen. Dus Manuel won. Ik had het idee dat Tobias Kabos (2327), die op bord 2 tegen ex-winnaar van ons toernooi Steve Michel (1914) speelde, niet echt zijn beste avond had. Zelf zij hij dat hij wat speculatief speelde. Hoe dan ook, het zag er in mijn (beperkte) ogen moeizaam uit en hij kwam ook steeds minder te staan. Op het eind zelfs twee pionnen, maar Tobias kon eeuwig schaak inbouwen. Remise dus, maar dat mag best eens als je al jaren topscorer bent. De partij van Ivo Knottnerus (2083) op bord 3 tegen Kees Bakker (1973) leek mij vanaf de zijlijn eerst op en neer te gaan, maar geleidelijk werd zijn stellng toch steeds beter. Met winst als mooi resultaat. Aan bord 4 had Jeroen dus vooruit gespeeld en op bord 5 speelde Jonas Dornieden (2090) tegen Mark Hecker (1942) als enige aan een livebord. Dus zijn partij is terug te zien via de website van ENPS: schaakclub.blogspot.com. Op deze site staat ook al een verslag van de teamleider van ENPS 2, niemand minder dan onze eigen Victor Bartman. Bij hem kan je ook terecht voor schaakinhoudelijk commentaar, bij mij niet :). De stijl van Jonas is rustig, maar vaak toch dodelijk. Eerst zag ik geen voordeel, maar dat begon te veranderen. Bij een stand 1-4 kreeg hij remise aangeboden en met mijn domme hoofd adviseerde ik hem dat, gezien de stand, te accepteren. Maar Jonas had al lang gezien dat hij ging winnen doordat zijn pion onvermijdelijk ging promoveren. Simon Groot (1915) speelt liever met wit, maar nu had hij zwart op bord 6 tegen Jildo Kalma (1891). Daar kan hij ook prima mee overweg kennelijk, want hij kwam eigenlijk al snel goed te staan met een mooie aanval. Alleen verweerde zijn tegenstander zich goed met een tegenaanval. Maar Simon sloot het toch als eerste winnend af en was eigenlijk al vroeg klaar. Ook Olaf Cliteur (1922) leek op bord 7 tegen Michiel Smit (1879) een sterke aanval te hebben en ik schatte zijn steling als beter in, maar de aanval liep dood met remise als gevolg. De partij van Leon Haverkamp (1903) op bord 8 tegen Boudewijn van Bockhoven (1919) kon ik het beste volgen, maar dat was dan ook een hele leuke partij om te volgen. Eerst vond ik Leon minder staan, toen beter en het werd remise. Het was een scherpe partij met wederzijdse dreigingen. Volgens mij hadden beide partijen ook kunnen winnen, dus dan is remise prima. Zeker als de eindstand 2-6 is.
Nou, dat is toch wel een opkikker. Desondanks zal handhaving heel moeilijk worden en mag je dat eigenlijk niet meer verwachten. We moeten nog tegen twee sterke teams: Paard d4 1 (9 april thuis) en Caissa 1 (29 april uit). Maar goed: hoe zat dat ook al weer met koeien en hazen?
Gerie Opgenhaffen.
Op 26 februari zou koploper Isolani 1 op bezoek komen. We waren erop voorbereid dat het een zware avond zou worden, te meer omdat we het om diverse redenen zonder een paar sterke teamleden moesten stellen. Zo bekeken hoeven we helemaal niet ontevreden te zijn met het kleinst mogelijke verlies: 3,5 - 4,5. Er waren drie invallers nodig, maar daarover had het tweede niets te klagen. Ton van Garderen kon die avond niet spelen, maar is wel in zijn eentje vanuit Gouda naar Amsterdam ZO gegaan om daar op een donderdagavond vooruit te spelen. Dat hij op bord 6 verloor van Ahmet Saricicek doet niets af aan zijn inzet, Van de partij zelf weet ik overigens niets. Op de 26e zelf heeft het er nooit naar uit gezien dat we niet zouden verliezen, dus ook zo bezien is de uitslag goed te verteren. Mustapha Yahia (1) speelde tegen hun redelijk recente lid Daniël Torn. Dat leek eerst goed te gaan, maar een misrekening kostte hem een stuk. Hij speelde wel door, maar het zat er niet meer in. Wim Postema moest aantreden tegen de voor de 2e klasse wel heel sterke Ahnaf Uddin (2110). Hij was eigenlijk best tevreden over zijn partij en zijn stelling, maar langzaam ging het toch minder - vooral toen hij een kwaliteit verloor. Toch heeft er aan dit bord misschien wel meer in gezeten, maar uiteindelijk verloor Wim toch. Het wordt saai: ook Harmen van der Ploeg (3) moest het opnemen tegen een sterkere speler: Almar Sternau. Hij stond al gauw erg gedrongen en kwam er eigenlijk nooit goed uit. Dus hij moest al snel in verlies berusten. De partij van Douwe Jan Veltheer (4) tegen Hemmo ten Hoor was eigenlijk de hele tijd in evenwicht, met remise als logisch gevolg. Anders was dat bij Hans Radder (5), die speelde tegen de toch sterke Rafiek Mohamedjoesoef (1992), maar ik heb hem eigenlijk alleen maar beter zien staan. Hij stond op een gegeven moment een kwaliteit en een pion voor. Later was die kwaliteit terug gegeven maar de pion en de betere stelling bleven. Een keurige winst dus. En dus nog twee invallers. Pepijn Streng (7), die intern ook al zo sterk speelt, nam het op tegen Simon van Sloterdijck. Dat leek mij een tijd gelijk op te gaan, maar rond 22.30 zag het er toch heel slecht uit en gaf ik er eerlijk gezegd geen cent meer voor. Maar hij bleef zich secuur verdedigen, waar zijn tegenstander veel minder secuur speelde en op het eind zelfs een regelrechte blunder beging door met de verkeerde toren te slaan. Daar kwam Pepijn goed weg en won hij zelfs (, maar wel door krachtig verdedigen. Rinus Koevoets (8) heeft er op bord 8 eigenlijk helemaal geen twijfel over laten bestaan tegen Bilal Saricicek - inderdaad het broertje van de eerder genoemde Ahmet. Hij kwam snel binnen en won als eerste.
Gerie Opgenhaffen.
11 Februari 2025. Buiten regent het onophoudelijk. Vol goede moed treden wij met een volledig achttal aan voor de wedstrijd Caissa 4 - Raadsheer 2. Ik ben optimistisch: Op alle borden een hogere rating, dat kan een mooie score worden. Maar je weet nooit hoe een balletje rolt.
De zaal zit stampensvol, want tegelijk speelt Caissa 6 tegen Zwart op Wit. Iets na achten beginnen alle partijen.
Om half 9 maak ik een rondje. Voor zover ik kan zien staat iedereen er prima voor. Alleen Wim zit een beetje krap en Douwe zit nog steeds in de opening. Hans verovert een pion, al is het de vraag of hij die pion vast kan houden.
Dan doet Wim’s tegenstander ineens een gewaagd stukoffer. Onbevreesd neemt Wim het aan. Niet veel later gaan de lopers van het bord en zelfs de dames moeten eraan geloven. Ik zie het winnende idee achter dit offer nog niet.
Het is inmiddels 9 uur. Lennart wordt aan alle kanten bestookt met aanvallen door hun topspeler Matvey, maar voorlopig houdt alles nog. Bij Harmen staan alle stukken nog op het bord en de stelling zit potdicht. Mustapha breekt net juist zijn stelling open met b5, en ook Alexander is een grote aanval aan het voorbereiden. Bij Wim zijn inmiddels alle stukken afgeruild - ik zie nog net het laatste paar torens eraf gaan. Nu begrijp ik het idee. Zijn tegenstander heeft 3 pionnen voor het stuk, en die komen nu dreigend Wims kant op geschuifeld. Kan zijn ene paard die tegenhouden?
Half 10 en de regen blijft onvermoeibaar vallen. En niet alleen de regen valt. Ook hierbinnen vallen er pennen, telefoons, flesjes tonic, kopjes koffie. Hans fluistert mij in dat hij een trucje probeert. Hij wil zijn tegenstander laten denken dat hij een pion kan winnen. Zou hij er in trappen?
10 uur. Mustapha staat na een lange tactische afwikkeling een paard voor. Alleen heeft hij dat zelf niet door en geeft het prompt weer weg, samen met zijn winstkansen. Dat wordt vechten voor remise. Aan de andere tafel ziet het er naar uit dat Wim alle pionnen van zijn tegenstander gaat kunnen vangen. En Ege slaat met zijn loper in op f2, waar zijn tegenstander gerokeerd staat. Die koning komt in de problemen. Alexander heeft zijn tegenstander klem, maar waar is nou die genadeklap? De stelling van Harmen zit nog even potdicht als eerst. Douwe zit nondedju nog steeds in de opening.
Mustapha geeft op. Niet veel later doet ook Lennart dat. Ik hou mijn hart vast.
Gelukkig is er ook goed nieuws. Douwe heeft de dame van zijn tegenstander veroverd, en ook Ege staat op winst. Wims partij stevent af op een remise, dat zie je zo, maar Hans verkeert nu opeens in zwaar weer. Ik hoop dat de aanval van Alexander doorslaat. In dat geval hangt alles af van die potdichte partij van Harmen.
Wim doet een remiseaanbod wat afgeslagen wordt, al zie ik geen winstkansen voor zijn tegenstander. 10 minuten later geeft Hans op. Nu staan we 3-0 achter, is dit het noodlot? Ik sidder en beef. Gelukkig hoef ik zelf niet te spelen.
Dan gebeurt er iets. Wims tegenstander komt toch maar remise overeen. Wim lijkt niet alleen de barrage aan pionnen, maar ook het noodlot een halt toegeroepen te hebben. Opeens keert het tij: Douwe zet zijn tegenstander mat en Ege raakt hierdoor geïnspireerd en doet hetzelfde. Stand 3 1/2 - 2 1/2. Nu zie ik het ineens weer rooskleurig in. Zouden Alexander en Harmen voor een wonder kunnen zorgen?
Kwart voor elf en we zijn er nog lang niet. Alexanders tegenstander heeft dames weten te ruilen, wat een beetje de angel uit de aanval haalt. Hij heeft een kwaliteit geïnvesteerd voor die aanval, dus er moet wel iets gebeuren. Gelukkig heeft hij nog een vrijpion op de 7de rij en zeer actieve lichte stukken. Gespannen kijk ik toe, en met mij twaalf anderen. Iedereen die klaar is met spelen lijkt zich verzameld te hebben rondom deze twee borden. De spanning stijgt. En Alexander maakt het schitterend af. Juist als zijn tegenstander torens denkt te kunnen ruilen vindt hij een combinatie waarmee hij de koning in het nauw drijft. En die gaat de verkeerde kant op… mat.
Harmen vecht nog door. Nog steeds zit alles muurvast. Geen van beide heren kan een kant op. Ze hebben ook beiden nauwelijks tijd meer over. Uiteindelijk reikt zijn tegenstander de hand uit. De remise is bezegeld, 4-4. Inmiddels is het half 12, en buiten regent het nog steeds.
Pepijn Streng