Getuige vanavond van opening en middenspel van het vierde team, zonder geprogammeerde bord 1 speler Lex van der Wal (?). Aanvankelijk op veel borden positioneel wat minder, maar wat een vechtlust! Cilia vecht zich op bord 1 terug na lang tegen een ontwikkelingsac hterstand te hebben aangekeken. Gerben offert moedig een kwaliteit na een mi afschuwelijk Dh5+ door zijn tegenstander. Bord 2 gedegen spel van Bert, het wordt een eindspel van paard tegen loper, nog een hoop rekenwerk te gaan. Henny geef ik een klein plusje tegen de sympathieke Ron Bruins. Mark op 5 vond zijn stelling aanvankelijk iets minder maar weet het weer naar een gelijke stelling om te bouwen. Willem valt kennelijk in op bord 6, stelling ziet er uit als vuurwerk wat ieder moment kan exploderen, het is bijna niet uit te rekenen welk stuk er eerst aan moet geloven. Reservist Hans Bouw, duidelijk blij met tenminste één supporter (ondergetekende ) is op oorlogspad, en Maarten heeft het zwaar.
Alles lijkt nog mogelijk 21:30

Bedankt voor je aanwezigheid en de bespreking van de wedstrijd tot 21.30 uur, je optimisme is echter door de werkelijkheid gelogenstraft, we kegen een pak slaag: 61/2-1/12.

Isolani 2 - Raadsheer 4: 2,5-1,5

RECHT EN ONRECHT

Frans Altena

Voor ons laatste gevecht van het seizoentrekken wij op 12 mei naar Amsterdam-Zuidoost: Isolani 2. Het zal erom spannen: per abuis zijn we door een paar krap-an (nèt) tegenvallende resultaten staartteam, samen met datzelfde Isolani 2. Erger nog, na onze vlammende zege op het ratingmatig veel sterkere Raadsheer 5 (3-1) in de eerste ronde zijn we nu ook bij hen wat achterop geraakt.

Ondanks het dus onnoemelijk grote belang van deze match kostte het (voor het eerst !) moeite volledig op te komen … Dus speel ik uiteindelijk zelf maar mee. Dan kan ik de andere partijen niet close zien – daarom een kort verslagje.

Roet

Ik (bord 3) zet maar weer eens mijn geliefde Stonewall op. Zwart gooit echter enig roet in het eten door na 1. d4 d5 2. e3 c6 3. Ld3 Pf6 4. f4 Lg4 (…….) het paard op f3 te verwijderen met 7. … Lxg3 – het paard dat straks naar e5 gemoeten had; en de toren komt met 8. Txf3 te vroeg in het spel. Nou ja, het idee van deze opening kan nog wel overeind blijven.

Speedy Peter (zo blijf ik hem maar noemen) (1) raast inmiddels weer als een tyfoon over het bord. Hij is dan ook al heel vroeg klaar, en wel met winst (0-1).  

Peter Voets (1499) – Ron Kröger (1455)

Stelling na 13. g2-g4   Tf8-e8

14. g5 Lxh3 Wit staat nu twee pionnen achter, maar Peter weet vast wel wat hij doet (hijzelf: “G5 geeft h3 weg, maar daardoor komt de h-lijn open”). 15. Tf2 h5   16. f5 Pge5   17. Dxh5 Daar is die open h-lijn ! … Lxf5 Een gedwongen noodzet: geeft een loper weg tegen een (derde) pion. 18. exf5 Df8 Snap ik die wel ?? Peter had hier nog 1.31 op zijn klok; zijn tegenstander 0.57 ! 19. g6 ! fxg6   20. fxg6 1-0 Want zwart gaat mat met 21. Dh7 ± (of moet zijn dame geven met 20 . ... Dxf2).

Peters klok: 1.32. Nou ja ! Mag dat zomaar ? 

0-1 dus. Maar niet al te lang later moet Maarten (4) het trotse hoofd buigen (1-1). Ik sloof me erg uit om daar weer 1-2 van te maken, maar het wil maar niet lukken met die toch vertrouwde aanval op zwarts koningsstelling. Denkelijk heb ik zwart teveel laten ruilen, zoals mijn ene nog resterende paard. Uiteindelijk moet ik met remise genoegen nemen (1.5-1.5). Bah.

Nu hangt alles van Willem (2)af. Hij lijkt een goede positie te hebben. Maar als ik toch maar even thee ga halen aan de ver weg liggende bar en terugkeer, lijkt er toch iets niet goed gegaan te zijn. En ja, iets later gaat het echt mis (2.5-1.5). Bah, bah.

Na een ijzersterke start de eerste twee ronden eindigen we dus als enige team helemaal onderaan ! Bah, bah, bah. Ik voel me als teamleider ontzettend schuldig. Maar – zoals immer – zie ik als het altijdse zonnetje in huis een lichtpuntje: we hebben een halve bordpunt meer dan dat vermaledijde vijfde, en zelfs een hogere TPR.

Zo is er in alle onrecht toch nog wat recht.

   Isolani 2              1320 - De Raadsheer 4         1314 2½ - 1½

1. Ron Kroger             1455 - Peter Voets            1499 0 - 1

2. Wim Elsenaar           1385 - Willem Toutenhoofd     1293 1 - 0

3. Jeroen Barends         1301 - Frans Altena           1246 ½ - ½

4. Johan Binnerts         1139 - Maarten van Loggem     1219 1 - 0

Eindstand viertallencompetitie 2015-2016

   Viertallen             N Mp Bp  1 2 3 4  5  6 7   8  Rav TPR

1. De Wachter 2           7 11 18  x 3 3 1½ 3½ 2 2½ 2½  1527 1531

2. Zukertort Amstelveen 5 7 10 19½ 1 x 1½ 3 4  4 3  3   1504 1560

3. TOG                    7 10 16½ 1 2½ x 2 2 3½ 2½ 3   1393 1483

4. Boven IJ 4             7 7  14  2½ 1 2 x 1½ 3 1½ 2½  1504 1416

5. De Raadsheer 5         7 6  11  ½  0 2 2½ x  3 2  1  1427 1356

6. Isolani 2              7 5  9½  2  0 ½  1 1  x 2½ 2½ 1355 1303

7. Volewijckers 3         7 4  12  1½ 1 1½ 2½ 2 1½ x 2  1402 1391

8. De Raadsheer 4         7 3  11½ 1½ 1 1  1½ 3 1½ 2 x  1305 1382

Felix Claushuis                   

Sietze Faber                   

Leon Haverkamp             

Gerard van der Linden     

Marie Oudemans            

Erwin Wielink

Teamleider: Sietze Faber

Met een geheel nieuw en jong viertal ging Raadsheer 5 op bezoek bij Wachter 2 maar slaagde er niet hun eerste wedstrijd te winnen.

Marie O antwoordde aan bord 4 op d4 zeer verrassend met e5 hetgeen bekend staat als het Englund (Charlick) gambiet. Slaan met exd4 is de beste voortzetting maar haar tegenstander nam het gambiet niet aan en speelde c4. In zet 7 verloor zij een pion door in plaats van dxe5 Pe4 te spelen. Wit kwam toen met Pxe4 duidelijk beter te staan. Door niet op e6 terug te slaan in de 10e zet ging een tweede pion verloren. Geleidelijk kwam zij er steeds beroerder voor te staan en kon na 32 zetten strijd niet anders dan opgeven.

Ook Felix op bord 3 kwam na verloop van tijd slechter te staan en gaf zich tenslotte gewonnen in onderstaande stelling en terecht bleek bij analyse achteraf. 2-0 dus.

Leon zag er op bord 1 van begin af aan goed uit en bracht zijn opponent steeds verder in net nauw. Een aanval met een pion op een gepend stuk leverde stukwinst op en een eindspel loper met pionnen tegen pionnen resulteerde in de eerste winst en bracht de tussenstand op 2-1.

Alle ogen waren nu gericht op Sietse die met winst er nog een gelijkspel uit kon slepen. Na veel dreigingen over en weer trok hij in een zeer boeiende partij uiteindelijk aan het kortste eind.

De wachters van De Nederlandsche Bank bleken vanavond een onneembare horde te zijn en konden na 3-1 winst 2 punten in de kluis opbergen.

Stand en Uitslagen SGA Viertallen A

Het viertal Raadsheer 5 speelt thuis gelijk tegen een op papier beter WSC 1.

Stand en Uitslagen

Isolani 2 - Raadsheer 4: 2,5-1,5

RECHT EN ONRECHT

Frans Altena

Voor ons laatste gevecht van het seizoentrekken wij op 12 mei naar Amsterdam-Zuidoost: Isolani 2. Het zal erom spannen: per abuis zijn we door een paar krap-an (nèt) tegenvallende resultaten staartteam, samen met datzelfde Isolani 2. Erger nog, na onze vlammende zege op het ratingmatig veel sterkere Raadsheer 5 (3-1) in de eerste ronde zijn we nu ook bij hen wat achterop geraakt.

Ondanks het dus onnoemelijk grote belang van deze match kostte het (voor het eerst !) moeite volledig op te komen … Dus speel ik uiteindelijk zelf maar mee. Dan kan ik de andere partijen niet close zien – daarom een kort verslagje.

Roet

Ik (bord 3) zet maar weer eens mijn geliefde Stonewall op. Zwart gooit echter enig roet in het eten door na 1. d4 d5 2. e3 c6 3. Ld3 Pf6 4. f4 Lg4 (…….) het paard op f3 te verwijderen met 7. … Lxg3 – het paard dat straks naar e5 gemoeten had; en de toren komt met 8. Txf3 te vroeg in het spel. Nou ja, het idee van deze opening kan nog wel overeind blijven.

Speedy Peter (zo blijf ik hem maar noemen) (1) raast inmiddels weer als een tyfoon over het bord. Hij is dan ook al heel vroeg klaar, en wel met winst (0-1).

Peter Voets (1499) – Ron Kröger (1455)

Stelling na 13. g2-g4 Tf8-e8

14. g5 Lxh3 Wit staat nu twee pionnen achter, maar Peter weet vast wel wat hij doet (hijzelf: “G5 geeft h3 weg, maar daardoor komt de h-lijn open”). 15. Tf2 h5   16. f5 Pge5   17. Dxh5 Daar is die open h-lijn ! … Lxf5 Een gedwongen noodzet: geeft een loper weg tegen een (derde) pion. 18. exf5 Df8 Snap ik die wel ?? Peter had hier nog 1.31 op zijn klok; zijn tegenstander 0.57 ! 19. g6 ! fxg6   20. fxg6 1-0 Want zwart gaat mat met 21. Dh7 ± (of moet zijn dame geven met 20 . ... Dxf2).

Peters klok: 1.32. Nou ja ! Mag dat zomaar ?

0-1 dus. Maar niet al te lang later moet Maarten (4) het trotse hoofd buigen (1-1). Ik sloof me erg uit om daar weer 1-2 van te maken, maar het wil maar niet lukken met die toch vertrouwde aanval op zwarts koningsstelling. Denkelijk heb ik zwart teveel laten ruilen, zoals mijn ene nog resterende paard. Uiteindelijk moet ik met remise genoegen nemen (1.5-1.5). Bah.

Nu hangt alles van Willem (2)af. Hij lijkt een goede positie te hebben. Maar als ik toch maar even thee ga halen aan de ver weg liggende bar en terugkeer, lijkt er toch iets niet goed gegaan te zijn. En ja, iets later gaat het echt mis (2.5-1.5). Bah, bah.

Na een ijzersterke start de eerste twee ronden eindigen we dus als enige team helemaal onderaan ! Bah, bah, bah. Ik voel me als teamleider ontzettend schuldig. Maar – zoals immer – zie ik als het altijdse zonnetje in huis een lichtpuntje: we hebben een halve bordpunt meer dan dat vermaledijde vijfde, en zelfs een hogere TPR.

Zo is er in alle onrecht toch nog wat recht.

   Isolani 2              1320 - De Raadsheer 4         1314 2½ - 1½

1. Ron Kroger             1455 - Peter Voets            1499 0 - 1

2. Wim Elsenaar           1385 - Willem Toutenhoofd     1293 1 - 0

3. Jeroen Barends         1301 - Frans Altena           1246 ½ - ½

4. Johan Binnerts         1139 - Maarten van Loggem     1219 1 - 0

Eindstand viertallencompetitie 2015-2016

   Viertallen             N Mp Bp  1  2  3  4  5  6  7  8    Rav  TPR

1. De Wachter 2           7 11 18  x  3  3  1½  3½ 2 2½  2½  1527 1531

2. Zukertort Amstelveen 5 7 10 19½ 1  x  1½ 3   4  4  3  3   1504 1560

3. TOG                    7 10 16½ 1 2½  x  2   2  3½ 2½ 3   1393 1483

4. Boven IJ 4             7 7  14  2½ 1  2  x  1½  3  1½ 2½  1504 1416

5. De Raadsheer 5         7 6  11  ½  0  2  2½  x  3  2  1   1427 1356

6. Isolani 2              7 5  9½  2  0  ½  1   1  x  2½ 2½  1355 1303

7. Volewijckers 3         7 4  12  1½ 1 1½  2½  2 1½  x  2   1402 1391

8. De Raadsheer 4         7 3  11½ 1½ 1 1   1½  3  1½ 2  x   1305 1382

Door: Gerie Opgenhaffen

In de viertallencompetitie hebben we twee teams: Raadsheer 4 en 5. Daarbij zagen we Raadsheer 5 als het sterkere team maar dat bleek in de onderlinge confrontatie helemaal niet. Peter Voets speelt dit seizoen in Raadsheer 4 en dat is natuurlijk een sterke speler. Dat ondervond Simon Bouwhuis ook op bord 2: Peter won en opende de score. Lang gebeurde er niets, maar Cilia van der Kamp was op bord 4 in een Engelse partij met zwart de mist in gegaan tegen Hans Bouw. Er was geen houden meer aan en Cilia verloor: 2 – 0 voor het vierde. Op bord 3 speelde Frans Altena voor RH 4 tegen Marc Souren. Dat ging echter niet goed voor Frans en ook verbruikte hij veel tijd. Marc maakte het af en het werd 2 – 1. Maar op bord 1 kon het niet meer fout gaan voor Willem Toutenhoofd die een dame voor stond tegen een paard en loper voor Bert Bergshoeff. Dat was natuurlijk niet te houden voor Bert en zo werd het 3 – 1 voor Raadsheer 4.

RH 4 – RH 5: 3-1

MUIS BIJT OLIFANT

Frans Altena

We treden op 7 oktober moedig doch huiverend aan tegen ons eigen zich onoverwinnelijk wanende vijfde ! Aan een verschil als ruim 130 ratingpuntjes in ons nadeel zijn we het vorig seizoen wel gewend … Maar om er nou vrolijk van te worden …

Speedy Peter (bord 2) wint al na 5 kwartier van onze vorigjaarse kopman Simon (1-0). Hoewel ik naast hem zit, heb ik de stormwind niet echt kunnen volgen. Bij de volgende wedstrijd zal ik in beginsel niet meespelen, Peter, dan zet ik de spotlight ten volle op jou !

Van Hans (4) krijg ik ’n tikkie meer mee. Uit kort analytisch gerommel op het bord aan mijn andere kant maak ik op dat hij won. Later begrijp ik dat hij al bij het einde van de opening gebruik maakte van een misrekening van Cilia en een loper tegen een pion won. Er volgde veel geruil, en na ruim 40 zetten haalt Hans met wat men in Lekker schaken röntgenschaak noemt een toren en de winst binnen (2-0).

2-0? Wat krijgen we nou ?

Hoop en wanhoop

Ik (3) heb besloten nu eens niet te kiezen voor wat wildere openingen, maar voorzichtig te zijn en bouw een verdedigende stelling op. En inderdaad, als ik op de 15e zet toch wat probeer verlies ik meteen een pion. Echter: “Ook al is er geen hoop, dan dienen we niet te wanhopen” (Camus). Marc valt wel enigszins aan, maar zonder resultaat en hij houdt daar rond de 40^e zet plots nodeloos mee op; ik verdien mijn minpion terug. Met elk 5 pionnen sta ik volgens Fritz zelfs opeens beter.

Maar Marc noch ik (zwart) spelen al te best verder en de kansen wisselen snel. Dan nadert het beslissende moment; echter volgt eerst nog een leuke zinloze zet van zwart. Ik verkeerde inderdaad in (lichte) tijdnood (ja joh, wat doe je dan toch steeds in dat rookhok !), en vreesde dat ik een zet tekort zou komen: wit zou wel eens één zet eerder op op a8 kunnen promoveren, en bestrijkt dan mogelijk zwarts promoveld op h1.

             Stelling na 52. Kc4-b5                     

Hier leek mij 53. … a4 slim, want zo komt de koning éénveld verder van het promoveld a1. Helaas is dit onzin: de witte koning hoeft na slaan slechts opzij te gaan en verder niets te doen, hij hoeft niet mee richting a1, de a-pion kan gewoon gaan lopen.

Maar goed, het zetje verliest niet. Maar … wel verliest na 53. Kxa4 het voor de hand liggende Kxf3 ?? – het kost een nodeloze zet en hiermee gaat de remise verloren. Nodig was: Kg3 ! Reken het maar na. Gaan lopen met de f-pion heeft voor wit geen zin en kan zelfs fataal zijn (voor wit); dat die pion de diagonaal a8-h1 onderbreekt kan overigens voor beide spelers nuttig zijn. Maar ja, ik speelde 53. … Kxf3 ?? en kwam uiteindelijk één zetje tekort … (2-1).

Aller aandacht richt zich nu vanzelfsprekend op Willem (1). Dit des te meer, omdat deze (zwart) ondanks ruim een loper achterstand een prachtige winnende stelling op het bord getoverd lijkt te hebben.

Stelling na 39. ….. Ph7-g5

Na Willems even eerdere 38. ….. De6-c6! speelde Bert het hebberige 39. Lc5xb4 (pionwinst), in plaats van bijvoorbeeld Le7. Willem volgde met Pxg5 !, en plots ligt er (dankzij wits verwaarlozing van de zwarte pion op g2) een rampzalige dreiging: 40. ….. Pxh3+ 41. Kh2 g1D. Hoeveel van de tientallen omstanders zullen geloofd hebben in de onontkoombaarheid hiervan ? Ik in elk geval wel. Bert verzinkt in langdurig in diep en eenzaam peinzen: “Penser, c’est être en retrait” (denken is teruggetrokken zijn - Emile Cioran), en (ook?) hij vindt niet beter dan 40. Dd1. Maar ook dan is dezelfde reeks van zetten natuurlijk vreselijk, en enige tijd later geeft Bert op (3-1).

Echter, thuis is het die vervelende Fritz die de lol bederft – nou ja, een beetje. In de laatste partij was weerlegging niet eens zo razend moeilijk: 40. Dg4. Dan gaat natuurlijk Pxh3 niet meer. En Pf3+ stuit helaas op 41. Kxg2 Pe5+ 42. De4. Maar ja, Fritz deed niet mee, die avond.

Op z’n minst verrassend en heuglijk, deze overtuigende winst !

Maar de zegevierende spelers wekken overigens niet de indruk dat ze vinden veel te vieren te hebben. Ach ja, dat vijfde … 

   Ronde: 1                                                  

   De Raadsheer 4         1308 - De Raadsheer 5     1442 3 - 1

1. Willem Toutenhoofd     1293 - Bert Bergshoeff    1549 1 - 0

2. Peter Voets            1499 - Simon Bouwhuis     1385 1 - 0

3. Frans Altena           1246 - Marc Souren        1398 0 - 1

4. Hans Bouw              1196 - Cilia van der Kamp 1438 1 - 0

Door: Gerie Opgenhaffen

Dit jaar ben ik weer – net als in het verleden – teamleider van het eerste team. Mijn voornaamste zorg is om er weer één team van te maken. Het kampioenschap zou leuk zijn, maar vooral moet er een eenheid van gemaakt worden waarin de sfeer weer goed is. Daarom hebben we ook met het grootste deel van het team vooraf gegeten bij de Thai en dat was erg gezellig.
Het eerste team is Ron van Dijk en Fred Jungen kwijt. De eerste wedstrijd was tegen Boven IJ 2 maar ook daar speelden ze niet voor. We zijn ook Mustapha Yahia kwijt, die naar Marokko is vertrokken. Gelukkig hebben we Simon Groot ervoor terug. Simon speelt bij Krommenie en AAS en kent een aantal van ons via competities en toernooien. Een aanwinst voor de club, zou ik zeggen: welkom Simon. Daarnaast zijn Jacob Strikwerda (uit het tweede) en Vincent Visser (uit het derde) naar RH 1 gegaan.
De eerste wedstrijd speelden we dus tegen Boven IJ 2. Van tevoren dachten we dat het wel eens een hele belangrijke match zou kunnen worden en dat is waarschijnlijk ook wel zo. Zij hadden twee invallers, maar dat waren niet de minste. Maar dat gold voor ons ook: Jop Dekker viel in, maar me dunkt dat hij qua sterkte er gewoon bij hoort.
Op de meeste borden was er wat rating betreft enig evenwicht, maar alleen op bord 2 hadden wij een sterk voordeel. Het was dan ook fijn dat Stephan Geuljans op dit bord snel won. Daarna gebeurde er een hele tijd niets, maar ik was er niet gerust op want we kwamen op een aantal borden gedrukt te staan. Zo vroeg ik me af of Jacob het wel zou gaan redden op bord 7 maar een mens kan zich vergissen. Jacob had een winnende combinatie en sleepte op indrukwekkende manier het punt binnen. Bijna tegelijkertijd kwam Simon remise overeen op bord 3, wat er overigens al een tijdje aan zat te komen. Een stand van 2½ - ½ is natuurlijk riant te noemen.
Mijn stemming was toen al prima, want Ramon van Beemdelust had zijn stelling op bord 1 (hij kwam al vragen of het remise kon worden) inmiddels omgebouwd tot een veel betere. Alleen maakte ik me zorgen om Henri Amand op bord 6. De tegenstander van Ramon speelde een verloren eindspel nog door tegen Ramon maar dat kun je aan hem wel overlaten. Inmiddels speelde Olaf Cliteur op bord 4 een prima remise. Toen ging het hard: Ramon won ook en Vincent speelde knap remise tegen de ervaren Peter Sassen op bord 8. De winst was binnen: 4½ - 1½.
Er speelden nog twee borden: Jop op bord 5 en Henri op bord 6. Eigenlijk dacht ik dat Jop gewoon een stuk ging winnen, maar zijn tegenstander – André Meester – wist er toch de nodige dreiging in te brengen. Henri heeft gelukkig zijn eerder geconstateerde nadeel omgebogen en speelt onverdroten en goed door: hij wint de partij. Jop komt echter steeds meer in de problemen en uiteindelijk geeft hij ook nog eens een stuk weg. Verlies dus helaas, maar de 5½ - 2½ overwinning is toch heel fijn.

Door: Gerie Opgenhaffen

In de viertallencompetitie hebben we twee teams: Raadsheer 4 en 5. Daarbij zagen we Raadsheer 5 als het sterkere team maar dat bleek in de onderlinge confrontatie helemaal niet. Peter Voets speelt dit seizoen in Raadsheer 4 en dat is natuurlijk een sterke speler. Dat ondervond Simon Bouwhuis ook op bord 2: Peter won en opende de score. Lang gebeurde er niets, maar Cilia van der Kamp was op bord 4 in een Engelse partij met zwart de mist in gegaan tegen Hans Bouw. Er was geen houden meer aan en Cilia verloor: 2 – 0 voor het vierde. Op bord 3 speelde Frans Altena voor RH 4 tegen Marc Souren. Dat ging echter niet goed voor Frans en ook verbruikte hij veel tijd. Marc maakte het af en het werd 2 – 1. Maar op bord 1 kon het niet meer fout gaan voor Willem Toutenhoofd die een dame voor stond tegen een paard en loper voor Bert Bergshoeff. Dat was natuurlijk niet te houden voor Bert en zo werd het 3 – 1 voor Raadsheer 4.

RH 4 – RH 5: 3-1

MUIS BIJT OLIFANT

Frans Altena

We treden op 7 oktober moedig doch huiverend aan tegen ons eigen zich onoverwinnelijk wanende vijfde ! Aan een verschil als ruim 130 ratingpuntjes in ons nadeel zijn we het vorig seizoen wel gewend … Maar om er nou vrolijk van te worden …

Speedy Peter (bord 2) wint al na 5 kwartier van onze vorigjaarse kopman Simon (1-0). Hoewel ik naast hem zit, heb ik de stormwind niet echt kunnen volgen. Bij de volgende wedstrijd zal ik in beginsel niet meespelen, Peter, dan zet ik de spotlight ten volle op jou !

Van Hans (4) krijg ik ’n tikkie meer mee. Uit kort analytisch gerommel op het bord aan mijn andere kant maak ik op dat hij won. Later begrijp ik dat hij al bij het einde van de opening gebruik maakte van een misrekening van Cilia en een loper tegen een pion won. Er volgde veel geruil, en na ruim 40 zetten haalt Hans met wat men in Lekker schaken röntgenschaak noemt een toren en de winst binnen (2-0).

2-0? Wat krijgen we nou ? 

Hoop en wanhoop

Ik (3) heb besloten nu eens niet te kiezen voor wat wildere openingen, maar voorzichtig te zijn en bouw een verdedigende stelling op. En inderdaad, als ik op de 15e zet toch wat probeer verlies ik meteen een pion. Echter: “Ook al is er geen hoop, dan dienen we niet te wanhopen” (Camus). Marc valt wel enigszins aan, maar zonder resultaat en hij houdt daar rond de 40^e zet plots nodeloos mee op; ik verdien mijn minpion terug. Met elk 5 pionnen sta ik volgens Fritz zelfs opeens beter.

Maar Marc noch ik (zwart) spelen al te best verder en de kansen wisselen snel. Dan nadert het beslissende moment; echter volgt eerst nog een leuke zinloze zet van zwart. Ik verkeerde inderdaad in (lichte) tijdnood (ja joh, wat doe je dan toch steeds in dat rookhok !), en vreesde dat ik een zet tekort zou komen: wit zou wel eens één zet eerder op op a8 kunnen promoveren, en bestrijkt dan mogelijk zwarts promoveld op h1.

             Stelling na 52. Kc4-b5                     

Hier leek mij 53. … a4 slim, want zo komt de koning éénveld verder van het promoveld a1. Helaas is dit onzin: de witte koning hoeft na slaan slechts opzij te gaan en verder niets te doen, hij hoeft niet mee richting a1, de a-pion kan gewoon gaan lopen.

Maar goed, het zetje verliest niet. Maar … wel verliest na 53. Kxa4 het voor de hand liggende Kxf3 ?? – het kost een nodeloze zet en hiermee gaat de remise verloren. Nodig was: Kg3 ! Reken het maar na. Gaan lopen met de f-pion heeft voor wit geen zin en kan zelfs fataal zijn (voor wit); dat die pion de diagonaal a8-h1 onderbreekt kan overigens voor beide spelers nuttig zijn. Maar ja, ik speelde 53. … Kxf3 ?? en kwam uiteindelijk één zetje tekort … (2-1).

Aller aandacht richt zich nu vanzelfsprekend op Willem (1). Dit des te meer, omdat deze (zwart) ondanks ruim een loper achterstand een prachtige winnende stelling op het bord getoverd lijkt te hebben.

Stelling na 39. ….. Ph7-g5

Na Willems even eerdere 38. ….. De6-c6! speelde Bert het hebberige 39. Lc5xb4 (pionwinst), in plaats van bijvoorbeeld Le7. Willem volgde met Pxg5 !, en plots ligt er (dankzij wits verwaarlozing van de zwarte pion op g2) een rampzalige dreiging: 40. ….. Pxh3+ 41. Kh2 g1D. Hoeveel van de tientallen omstanders zullen geloofd hebben in de onontkoombaarheid hiervan ? Ik in elk geval wel. Bert verzinkt in langdurig in diep en eenzaam peinzen: “Penser, c’est être en retrait” (denken is teruggetrokken zijn - Emile Cioran), en (ook?) hij vindt niet beter dan 40. Dd1. Maar ook dan is dezelfde reeks van zetten natuurlijk vreselijk, en enige tijd later geeft Bert op (3-1).

Echter, thuis is het die vervelende Fritz die de lol bederft – nou ja, een beetje. In de laatste partij was weerlegging niet eens zo razend moeilijk: 40. Dg4. Dan gaat natuurlijk Pxh3 niet meer. En Pf3+ stuit helaas op 41. Kxg2 Pe5+ 42. De4. Maar ja, Fritz deed niet mee, die avond.

Op z’n minst verrassend en heuglijk, deze overtuigende winst !

Maar de zegevierende spelers wekken overigens niet de indruk dat ze vinden veel te vieren te hebben. Ach ja, dat vijfde … 

   Ronde: 1                                                  

   De Raadsheer 4         1308 - De Raadsheer 5     1442 3 - 1

1. Willem Toutenhoofd     1293 - Bert Bergshoeff    1549 1 - 0

2. Peter Voets            1499 - Simon Bouwhuis     1385 1 - 0

3. Frans Altena           1246 - Marc Souren        1398 0 - 1

4. Hans Bouw              1196 - Cilia van der Kamp 1438 1 - 0

Door: Gerie Opgenhaffen

Vier weken na de goede start van het seizoen tegen Boven IJ 2 stond er opnieuw een thuiswedstrijd op het programma voor Raadsheer 1 op 4 november. De tegenstander was VAS 4. Zij hadden nog niet gespeeld omdat ze de eerste ronde vrij hadden. Toch begonnen wij als grote favoriet aan de wedstrijd: gemiddeld waren we op een haar na 150 elopunten sterker dan de mensen van VAS. Maar een makkie zou het beslist niet worden die avond.
Het begon wel voortvarend. De tegenstander van Stephan aan bord 2 komt niet opdagen. Niet leuk voor hem, maar wel een punt. Het tweede punt volgde al snel. Ik vond Ramon niet zo lekker staan op bord 1 en anderen vonden dat ook, maar zelf dacht Ramon daar heel anders over. En toen Ramon een stuk won was het afgelopen. Het stond dus al snel 2 – 0. Dat zag er rooskleurig uit.
Maar de machine begon te haperen. Vincent stond al gauw ontzettend onder druk op bord 7, Simon gebruikte in de opening heel veel tijd op bord 3 en over de stelling van Henri op bord 5 was ik ook niet enthousiast. Jacob krijgt dan een remise-aanbod op bord 6, maar ik vraag hem toch maar door te spelen. Invaller André de Roo (maar wat heet invaller als je de derde rating van het team hebt) twijfelde over zijn stelling op bord 8. Met de stelling van Olaf op bord 4 was gelukkig niets mis.
Ik zal het maar verklappen: het kwam allemaal goed. De tegenstander van Henri – een nieuwe speler van VAS nog zonder rating al kan hij wel schaken – bood zetherhaling aan en Henri kon daar maar beter op ingaan (zij het liever in overleg). Daarna duurde het even, maar Jacob kwam steeds beter te staan, overspeelde toch eigenlijk wel zijn tegenstander en uiteindelijk kon hij zelfs mat geven. Vervolgens was de beurt aan VAS. Vincent zat helemaal in de tang, alle stukken stonden nog in de garage. Hij kon wel een stuk pakken (“ik heb maar een paard gepakt, dan sterf ik tenminste met een volle maag”) maar dat hielp niets. Mooi gespeeld van tegenstander Jeff Hamburg overigens. Hetzelfde kan gezegd worden van Andy Soest van VAS die tegen Simon speelde. Hij speelde het Halasz-Gambiet wat hij ooit had opgestoken van onze eigen Peter Voets. Dat kostte Simon veel tijd, maar uiteindelijk kwam hij er goed uit met een kwaliteit meer. Helaas liet hij toen toch te veel aanval toe en daar kwam hij niet meer uit. Olaf had steeds al een veel betere stelling, maar even leek het erop dat zijn tegenstander iets gevonden had. De dreigingen waren echter makkelijk te pareren. Zijn tegenstander speelde nog lang door (met een toren minder!) maar de winst kwam nooit in gevaar. André meende een winnende aanval te hebben maar dat stokte op een gegeven moment. Zijn tegenstander had echter geen tijd meer en het punt ging alsnog naar André. Overigens begreep ik dat ze in de analyse toch een winstvariant voor André hadden gevonden.
Opnieuw een 5½-2½ overwinning dus en we blijven op koers. De volgende wedstrijd is al weer op maandag 23 november in Almere. Zij wonnen de eerste ronde en waren de tweede ronde vrij.

Weer pech voor het tweede team

Door:Wim Postema

Donderdag 12 november speelde het tweede team de uitwedstrijd tegen Espion 1.

Het werd een hevige teleurstelling. De wedstrijd begon de dag ervoor op de clubavond. André de Roo speelde aan bord 1 keurig remise tegen de sterke Dick van der Eijk (1973). Op de speelavond zelf bleek dat Eelco, die uit Groningen moest komen, het niet zou redden. Een nieuwe invaller was niet snel gevonden, dus startten we met een 1½ - ½ achterstand. Vol goede moed en met de nodige strijdlust begonnen we. Het eerste verliespunt kwam van Rob van Slooten. In een slechtere stelling moest hij het onderspit delven. Gelukkig stond daar tegenover dat Peter Voets wel het nodige hout binnenhaalde en een punt scoorde. Zijn tegenstander rekte de partij nog in een volstrekt kansloze stelling. Ton van Garderen kreeg twee prachtige centrumpionnen en wikkelde af naar een optisch gewonnen eindspel. Waarschijnlijk door enige onnauwkeurigheden vlakte dat wat af en werd het tenslotte helaas toch remise. Op dat moment was de stand 3-2. Het kostte Wim een pion om een ingesloten toren te redden. Even later dreigde er zelfs mat en om dat te voorkomen viel een tweede pion. Na het derde pionverlies werd de strijd hopeloos. De tactische stelling van Gerie was onduidelijk maar kansrijk. Gezien de stand speelde hij door om toch nog een punt te halen. Helaas resulteerde dat in een blunder. Een horizontaal torenschaak kostte een pion waarbij verticaal ook nog een paard verloren ging. Verlies dus en stand 5-2. Als laatste had Hans intussen een gewonnen stelling met een pion meer. Na wat knoeiwerk lukte het hem toch een pion achter te raken, maar meer dan remise zat er niet in. De tegenstander speelde door en Hans zag zijn kans. Door een paardvorkje kon diens loper afgeruild worden en laat die loper nou net nodig geweest zijn om de dreigende promotie van de b-pion tegen te houden. Uiteindelijk won Hans dus toch nog, terecht! Eindstand 5-3. Onze tweede ongelukkige nederlaag.

HET EERSTE TEAM: EEN DIESEL MET CRUISE-CONTROL

Door: Gerie Opgenhaffen

Op 23 november stond al weer de derde wedstrijd van het eerste team op het programma. Dat was tevens de eerste uitwedstrijd van het seizoen: we speelden in Almere tegen Almere 4. Olaf had vooruit gespeeld en daarbij een prima remise gescoord op bord 4 tegen hun sterkte speler (wat rating betreft): Bert Kampen. Een uitstekend uitgangspunt. We gingen de wedstrijd dan ook vol goede moed in; de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we ook aan elk bord minstens 150 elopunten sterker waren, al zegt dat – zoals we weten – nog niet alles. Het duurde lang voordat de eerste uitslagen binnenkwamen, maar in de tussentijd gebeurde er wel van alles op de borden. Op sommige borden hebben we zowel goed als slecht gestaan; het was zeker niet allemaal vlekkeloos. Maar de overwinning is uiteindelijk niet echt in gevaar geweest.

Om 22:45 zette Vincent ons op voorsprong. Hij had – vooral voor zichzelf overigens – nog wat goed te maken en met wit aan bord 7 kwam hij al heel snel goed te staan. Zijn stukken stonden veel beter, hij won een pion maar belangrijker: hij had zijn tegenstander al de hele tijd flink in de tang. Toen de tijd rijp was, was daar de winnende afmaker. Een mooie, goede partij. Ramon – die nu eens in zijn eigen stad speelde - volgde snel op bord 1. Hij kwam met een pion minder uit de opening en als ik Ramon mag geloven was dat niet de bedoeling. Maar het gevolg was wel dat alle zwarte stukken nog op de eerste drie rijen stonden en Ramon een zee van ruimte had die die pion volgens mij meer dan compenseerde. Al vrij snel leek Ramon een winnende mataanval te hebben, maar zijn tegenstander – Kees Vlak – verdedigde zich heel goed en wist 3 stukken te veroveren tegen zijn dame. Maar onverdroten speelde Ramon verder op winst en die kwam dan ook op fraaie wijze binnen. Het volgende punt was van Simon G. Het verhaal wordt eentonig, maar de partijen waren dat zeker niet. Ook Simon speelde mooi, kreeg steeds meer druk en uiteindelijk had hij een onhoudbare mataanval. Een fraaie partij die hij van zijn tegenstander met mat mocht afsluiten.

Op dat moment schrok ik nog even, want Jacob had remise aangeboden en Henri gaf een stuk weg. Maar al gauw kwam het winnende punt van Stephan op bord 2. Hij heeft de hele partij een vreselijk overwicht gehad, stond een stuk voor tegen 2 pionnen en dat werd later zelfs een toren. Er werd nog lang doorgespeeld, maar Stephan bleef heel rustig doorspelen tot het punt binnen was. Het was ½ - 4½; de winst was binnen. Het remise-aanbod van Jacob op bord 6 werd toen maar aangenomen. Hij speelde met zwart tegen Ton Sprong en was al gewaarschuwd voor wilde taferelen en onorthodoxe openingen. Toch leek Jacob wat overvallen te worden door b4 als eerste zet. Al snel ging er veel van het bord. Ton had al veel eerder remise geboden, maar Jacob probeerde nog wat. Dat liep echter allemaal vast en remise was dan ook terecht. Het echte drama vond aan bord 8 plaats bij Henri. Hij had 2 pionnen in een beloftevol ogende aanval gestoken en dat leek ook te gaan lukken. In ieder geval kwamen die pionnen terug, maar Henri vergaloppeerde zich, kwam zelf in de verdediging en dat kostte een stuk. Dat was niet meer te redden. Jammer. En toen speelde “invaller” André nog op bord 3. Hij was er als eerste omdat dochter Julia bij de jeugd van Almere speelt. Lange tijd ging zijn partij gelijk op, al had hij wel telkens het betere van de stelling in positionele zin. Ik had er dan ook vertrouwen in en hij won dan ook eigenlijk een stuk maar… hij deed het niet! Vreselijk voor hem, maar ik vroeg hem te proberen geconcentreerd door te spelen. Helemaal aan het eind van de avond leek hij er ook eindelijk door te breken. Maar dat was optisch bedrog: aan remise viel niet meer te ontkomen. Een remise met een wrange smaak. Maar het was wel – voor de derde keer op rij – een 5½-2½ overwinning. Als we dat volhouden komt alles goed. De eerstvolgende wedstrijd is op 16 december, thuis tegen Caissa 7.

De Raadsheer 2 - Caïssa 8 : 4½ - 3½

Door: Wim Postema

Met een voltallig team en vol goede moed trad De Raadsheer 2 onder de bezielende leiding van Peter Voets aan in de thuiswedstrijd tegen Caïssa 8. Al na een uur won Wim een dikke toren. Het Falkbeer-tegengambiet bleek toch iets te ingewikkeld voor de tegenstander. Na dit spektakel bleef het een hele tijd rustig. Ton en Eelco stonden positioneel beter, de rest leek wat remiseachtig. André, die ondanks een vermoeiende dag op het laatst toch nog wilde spelen, boekte een goede en degelijke remise. Ton had een fraaie aanval op de koningsvleugel en toen de tegenstander het centrum ook nog ging openen, kwam er een prachtig loperpaar bij. Met 19. e5! kon een volle toren op a8 gewonnen worden, maar een goede mataanval was natuurlijk ook niet te versmaden. Dus werd voor 19. exf5 gekozen. Jammer, nu verzandde de aanval en kon met moeite slechts één pionnetje gewonnen worden. Nadat Ton zijn koning op een veiliger veld wilde brengen, overzag hij helaas een schaakje met loperverlies. Grote pech dus. De misère was nog niet voorbij want vrijwel direct daarna kreeg Gerie een brute inval van een dame op a3 te verwerken. Het kostte onze witspeler uiteindelijk twee pionnen en dus de partij. Daardoor keken we ineens tegen een 1½ - 2½ achterstand aan. Het zou toch niet weer een nipte nederlaag worden! Maar gelukkig, Eelco deed zijn plicht. Na pionwinst volgde stukwinst en door uiterst nauwkeurig spel gaf hij de winst niet meer uit handen. De stand was gelijk getrokken en terwijl er nog drie partijen aan de gang waren leek alles mogelijk. Met het ruilen van zijn dame tegen twee torens had Jop zich aardig in de nesten gewerkt. De tegenstander construeerde een matnet, maar dat bleek niet sluitend; Jop had dus verder gekeken. Sterker nog: er zat eigenlijk alleen maar eeuwig schaak in. In grote tijdnood accepteerde zijn tegenstander dus toch maar remise. Alexander speelde wederom een wilde partij die maar niet op gang wilde komen en tot vlak voor tijdnood nog dik in het middenspel zat. In dezelfde hoge tijdnood werden stukken afgeruild, maar niet allemaal op de beste manier. Over en weer werden er fouten gemaakt, totdat uiteindelijk het wijze besluit genomen werd: remise. Daarmee leek ook de eindstand bepaald te worden, immers Hans had een stelling die potremise was. De Caïssiaan speelde toch door en via wat afruil ontstond een lopereindspel met een vrije a-pion aan onze kant.

Ook hier grote tijdnood, maar Hans speelde dit eindspel uiterst koelbloedig en vastberaden. Onder grote belangstelling overspeelde wit zijn hand, waardoor Hans de lopers geforceerd kon ruilen en de vrije a-pion kon doorlopen. Eindstand dus 4½-3½. Opluchting, want de eerste twee matchpunten zijn binnen.

Amsterdam West 3 - De Raadsheer 2 :   4½ - 3½

Door: Wim Postema

Op 11 februari gingen we opgewekt naar het Bilderdijkpark om onze schaakvrienden van Amsterdam West eens een lesje te leren. Bij binnenkomst zagen we echter dat onze tegenstanders een schaaklesje gaven aan een enorme hoeveelheid jeugdige spelertjes. We waren dus gewaarschuwd en moesten op onze hoede zijn! Wedstrijdleider Peter moest helaas twee topborden missen en dus speelden Harmen en Douwe-Jan mee in de basisopstelling.

Al na een uur spelen werd de partij van Eelco aan bord twee remise gegeven. Even later won Peter in zijn bekende aanvalsstijl kompleet met offers. Nog even later won Ton een pion en met fraai eindspel haalde hij de zege binnen. Niets aan de hand zou je zeggen, ½ - 2½ in ons voordeel. Op dat moment was over de overige borden nog niet veel te zeggen, behalve dat Wim na het overzien van een vreemde loperzet vrijwel verloren stond. Het keerpunt kwam toen Douwe-Jan een beetje knullig verloor en Gerie ook een pion achterraakte. Maar, gelukkig stonden Harmen en Hans er best goed voor. Harmen had een aanvalsstelling en Hans won een pion. Een uur later werd alles duidelijker. Wim en Gerie verloren en we kwamen op achterstand, 3½ - 2½. Harmen deed wat er van hem verlangd werd en won zijn eindspel met een kwaliteit meer. De druk op de stelling van Hans werd te groot en de pion voorsprong werd een stuk achterstand. Zijn tegenstander maakte het helaas goed af. Jammer genoeg dus een nipte nederlaag.

Door: Gerie Opgenhaffen

We hadden lang uitgekeken naar die vrijdag 11 maart. Doordat de concurrentie elkaar in de haren zat kon Raadsheer 1 al vroeg in het seizoen kampioen worden door te winnen van Grasmat 1. En die klus werd geklaard met een 1-7 overwinning. Terug naar de promotieklasse!

Nu kan die uitslag de indruk wekken dat het allemaal moeiteloos en van een leien dakje ging. Dat is toch niet helemaal zo en halverwege de avond was ik er nog niet gerust op. Vandaar dat Stephan, die aan bord 2 een remise-aanbod kreeg toen hij toch echt wat minder stond, na overleg doorspeelde. Toch zou het met zo'n ratingverschil wel moeten lukken. Dat ratingverschil bedroeg gmiddeld 254 punten per bord en zonder bord 8 - waar het ratingverschil wel heel extreem was - was het nog altijd 190 punten gemiddeld. Maar Chaturanga heeft eerder in het seizoen aangetoond dat rating niet alles zegt.

Maar het ging goed. Vincent trof aan bord 8 een tegenstander met een rating van 1252. Dat krachtsverschil was toch echt te groot en Vincent kwam al snel gewonnen te staan. Dat deed hij dan ook en daarmee haalde hij het eerste punt binnen. Dan staan Ramon op bord 1 en André op bord 5 ook al erg goed. André komt binnen in de vijandelijke stelling en het is niet meer te houden: het tweede punt was binnen. Maar het derde punt was verrassend: Jacob kwam aan bord 6 in de problemen; dat kon hij net keepen maar wel met een pion minder en een slechtere stelling. Maar in no-time kwam er plotseling een onpareerbaar mat op het bord in het voordeel van Jacob. Dat derde punt was toch echt wel de omslag van de avond. Olaf had aan bord 4, tegen Mischa de Rue die we nog kennen als gast bij eerdere zomercompetities van de Raadsheer, inmiddels een remise-aanbod gekregen. Hij liet zijn klok rustig lopen en wachtte de ontwikkelingen af. En die waren goed. Stephan had het aan bord 2 - tegen ex-dubbellid Jildo Kalma - aanvankelijk zwaar, maar toch kreeg hij op een gegeven moment behoorlijke dreigingen. Jildo verdedigde sterk, maar uiteindelijk brak het toch door: 0-4!

Dat was uiteraard het uitgelezen moment voor Olaf om de remise alsnog aan te nemen. Zo haalde hij het winnende halfje binnen en waren we kampioen! Na alle jaren van inspanning van Olaf voor club en team - voor maar vooral ook achter de schermen - had hij dat ook volkomen verdiend. Toen ik al ruimschoots aan een Belgisch biertje zat haalde ook Ramon aan bord 1 het punt binnen waar al een tijd op gerekend werd. Henri speelde op bord 7 tegen Adrienne Cramer, bekend als toernooileider van de SGA. Henri stond wel de hele tijd wat beter, maar kon niet aan een soort van eeuwig schaak ontkomen dus dat werd remise. Alleen Simon was nog bezig aan bord 3. Zijn partij had wisselende kansen, had ik het idee: in het begin stond Simon er beter voor, later kwam hij toch wat minder te staan maar uiteindelijk won hij weer in de prachtige stijl die we inmiddels kennen van Simon.

Prachtig. Heel mooi was ook de grote belangstelling van leden die kwamen kijken bij het Grasmat. Oude tijden lijken te herleven. Dat is niet altijd goed, maar wat dit betreft wel. Na afloop kregen we van Joop de kans om het kampioenschap in ons eigen clublokaal te vieren en dat deden we ook. Niet alleen gaan we terug naar de promotieklasse; ook de sfeer in het team is duidelijk verbeterd en daar zijn ook de nieuwe teamleden zeker debet aan.

Ten slotte: de sympathieke en sportieve club het Grasmat waar wij te gast waren organiseert op 14 en 15 mei hun inmiddels traditionele Grasmat Open Open.
Op hun verzoek besteed ik daar graag even aandacht aan.

Door: Wim Postema

Raadsheer 2 boekt klinkende overwinning

Mustafa weer terug in onze gelederen speelde aan bord 1 een moeilijke partij. Een gesloten centrum met actief spel aan de flanken. Zijn paarden stonden op de damevleugel terwijl de lopers behoorlijk passief waren op de koningsvleugel. Uiteindelijk bleek een doorstoot van wit beslissend.

André speelde een gezonde opening kreeg iets wat op een koningsaanval leek en achteraf ook bleek te zijn! Mooie overwinning en ook mooi dat hij toch nog kon meespelen.

Eelco lijkt een consistent spel te vertonen. Zijn tegenstander offerde eerst een stuk voor de koningsaanval, gooide er daarna nog een toren tegenaan, maar Eelco had natuurlijk verder gekeken. Geen paniek en kassa.

Gerie speelde zijn bekende spelletje. Koningsfianchetto, tezamen met het oprukken van de a en b-pion, inclusief toren op de open c-lijn. Het leverde hem uiteindelijk pionwinst op. Toen zijn dame de zwarte stelling kon binnendringen was het snel bekeken.

Hans speelde Hollands, maar wel een speciale variant. Hij kwam er heel degelijk mee te staan en toen de tegenstander zich vergaloppeerde sloeg Hans toe.

Wim kreeg een klassieke Scheveninger op het bord. Kwam gewonnen te staan, maar kon niet doorslaan. In tijdnood gaf hij zelfs een kwaliteit weg, maar gelukkig werd het toch nog remise.

Alexander kreeg een hele tactische stelling. De tegenstander zette zichzelf in een aftrekschaak, maar na afwikkeling bleef A. toch twee pionnen achter. Een laatste agressieve aanval mocht niet baten en hij verloor.

Douwe-Jan speelde tegen de draak een Scheveninger opstelling en het bleek te lonen. Hij won een stuk tegen 3 pionnen. Nauwgezet verder spelen zorgde voor een punt.

Uitslag 5½ - 2½, een mooi resultaat en handhaving moet nu toch mogelijk zijn.

Lees hier het verslag

Op woensdag 30 maart speelde het eerste de laatste wedstrijd van het seizoen tegen Pegasus 1. Het kampioenschap was al binnen, maar toch wilden we het seizoen graag in stijl afsluiten. Het werd ook wederom een klinkende overwinning - met 6-2 - maar opnieuw zag het daar lange tijd niet naar uit. Ja, een kleine overwinning misschien.

Om het kampioenschap te vieren zijn we van tevoren met het grootste deel van het team, enkele invallers en de huidge teamleider en zijn voorganger, wat gaan eten. Net op tijd konden we toch gaan schaken. Stephan kon er helaas niet bij zijn, maar met Mustapha en Jop als invallers kwamen we toch weer beresterk aan de start. Ook voor Pegasus stond er niets meer op het spel, dus er hoefde geen ongezonde spanning te zijn. Behalve voor Ramon, want die kon 8 uit 8 halen op bord en moest daarna snel de nachtdienst in.

Om 22.00 uur stonden Vincent (6) en Jop (8) gewonnen, maar ik vond Henri (7) moeilijk staan. Mustapha (5) stond weliswaar 2 pionnen voor, maar kreeg wel een hele enge aanval over zich heen. Ramon (1) en Olaf (2) stonden wel behoorlijk, maar niet gewonnen. Simon (3) gebruikte heel veel tijd en had daar ogenschijnlijk weinig voor terug. De stelling van Jacob (4) was gelijkwaardig. Overigens hadden Olaf en Jacob tegenstanders met een (overigens klein beetje) hogere rating.

Maar het kwam toch weer goed. Het eerste punt kwam van Vincent, die tegen een te zwakke invaller speelde. Maar ja, je moet het toch maar doen. Simon kwam inderdaad in enorme tijdnood en ook zijn stelling was slecht. Met minder dan een minuut op de klok ging hij mat. Na enkele prachtige overwinningen ging het nu wat minder, al moet gezegd worden dat zijn tegenstander het ondanks een wat lagere rating uitstekend speelde. Even was het 1-1, maar al snel won Mustapha. En heel mooi: hij moest rustig en secuur spelen om de vele klippen die tegenstander journalist Bart Stam (die ik uit Haarlem ken) had ingebouwd te omzeilen maar hij vond de goede zetten. Ramon had al eens remise geweigerd tegen Hugo Luirink, maar kon daar toch niet aan ontsnappen. Ik had hem die 8 uit 8 aan bord 1 zeker gegund, maar met 7,5 uit 8 blijft hij natuurlijk topscoorder. Het was 2,5 - 1,5.

Dat bleef even zo, maar toen kwamen de punten binnen. Om te beginnen bij Jacob. Opnieuw zag ik het helemaal niet aankomen, maar plotseling toverde hij weer een matnet op het bord - net als in de vorige ronde. Hoe doet hij dat toch? Henri had zijn stelling weten om te buigen en kwam steeds beter te staan. Uitendelijk was het niet meer te houden en Henri haalde het beslissende punt binnen. Jop stond al heel lang gewonnen, maar moest toch nog heel veel manoeuvreren om dat te verzilveren. Hij kreeg nog een oneerbaar remisevoorstel, maar dat deed Jop alleen de rug maar verder krommen. Maar het punt kwam binnen. Toen werd het bij Olaf snel - en terecht - remise, al had hij lange tijd wat beter gestaan tegen John Spinhoven - die jaren bij Zukertort gespeeld heeft.

Het prachtige seizoen is nu afgesloten voor het eerste want in de laatste ronde zijn we vrij. Maar wat daar ook gebeurt: Raadsheer 1 blijft minstens 4 mp voor staan. En met 45,5 bp (ofwel 5,7 gemiddeld per wedstrijd) kun je ook thuis komen. Ze kunnen hun borst nat maken in de promotieklasse!

Raadsheer 5 speelt in het seizoen 2019-2020 in Viertallen A.

Uitslagen en standen op de site van de SGA

[module-199]

[module-246]

[module-246]

[module-246]