De Raadsheer zit middenin een reeks ontmoetingen met ENPS. Nu is dit zeker geen vervelende vereniging om tegen te spelen, maar het verloopt niet altijd even succesvol. Het begon op 5 februari, toen het eerste thuis speelde tegen ENPS 1. Dat liep dramatisch af met 0,5-7,5 verlies; daarover elders op deze website meer. Precies een maand later, op 5 maart, verloor ook het vierde thuis van het ook wel wat sterkere ENPS 4 met 2,5-5,5. Weer twee dagen later, 7 maart, speelde het eerste uit tegen ENPS 2. Dat ging een stuk beter: we wonnen met 2-6. Daarover hieronder meer. En nu staat er voor het derde nog een thuiswedstrijd tegen ENPS 3 op de agenda op 19 maart.
Tegen ENPS 2 hadden we wel wat recht te zetten. Vorig seizoen verloren we al direct en toch wat onverwacht in de 1e klasse, waarna we ze nooit meer hebben ingehaald. Door omstandigheden konden we toch nog promoveren en daarom ontmoetten we ze nu in de Hoofdklasse op 7 maart. Maar los daarvan: alhoewel de kansen op handhaving nog steeds erg gering zijn, moesten we deze wedstrijd wel winnen om nog een sprankje hoop te houden. En eerlijk is eerlijk; ik geloof niet dat we ooit zo sterk zijn opgekomen. We waren compleet. Weliswaar was Zhanna in Rusland, maar Tobias was dan weer wel in Nederland en kon meespelen. Gemiddeld 2070, tegen ENPS 1912. De winst is ook nooit in gevaar geweest.
Jeroen Goedhart (1951) kon niet op 7 maart, maar gelukkig was ENPS bereid om vooruit te spelen. Dus Jeroen speelde een week eerder alleen bij ENPS tegen de sterkste speler van het team, Stefan Lehmann (2042) aan bord 4. Niets van de partij gezien natuurlijk, maar het werd een verdienstelijke remise. Daar konden we mee vooruit. Op de avond zelf kozen we voor een conventionele bordvolgorde. Dus speelde Manuel Bosboom (2368) op bord 1. Degene die er zou spelen - de tweede speler in sterkte van ENPS 2 - bleek die avond te moeten werken en daarom viel Johan van der Maas (1738) in. Tja, dan is dik 600 ELO-punten verschil toch wel wat veel. Ik zag op een gegeven moment een heel netwerk aan penningen. Dus Manuel won. Ik had het idee dat Tobias Kabos (2327), die op bord 2 tegen ex-winnaar van ons toernooi Steve Michel (1914) speelde, niet echt zijn beste avond had. Zelf zij hij dat hij wat speculatief speelde. Hoe dan ook, het zag er in mijn (beperkte) ogen moeizaam uit en hij kwam ook steeds minder te staan. Op het eind zelfs twee pionnen, maar Tobias kon eeuwig schaak inbouwen. Remise dus, maar dat mag best eens als je al jaren topscorer bent. De partij van Ivo Knottnerus (2083) op bord 3 tegen Kees Bakker (1973) leek mij vanaf de zijlijn eerst op en neer te gaan, maar geleidelijk werd zijn stellng toch steeds beter. Met winst als mooi resultaat. Aan bord 4 had Jeroen dus vooruit gespeeld en op bord 5 speelde Jonas Dornieden (2090) tegen Mark Hecker (1942) als enige aan een livebord. Dus zijn partij is terug te zien via de website van ENPS: schaakclub.blogspot.com. Op deze site staat ook al een verslag van de teamleider van ENPS 2, niemand minder dan onze eigen Victor Bartman. Bij hem kan je ook terecht voor schaakinhoudelijk commentaar, bij mij niet :). De stijl van Jonas is rustig, maar vaak toch dodelijk. Eerst zag ik geen voordeel, maar dat begon te veranderen. Bij een stand 1-4 kreeg hij remise aangeboden en met mijn domme hoofd adviseerde ik hem dat, gezien de stand, te accepteren. Maar Jonas had al lang gezien dat hij ging winnen doordat zijn pion onvermijdelijk ging promoveren. Simon Groot (1915) speelt liever met wit, maar nu had hij zwart op bord 6 tegen Jildo Kalma (1891). Daar kan hij ook prima mee overweg kennelijk, want hij kwam eigenlijk al snel goed te staan met een mooie aanval. Alleen verweerde zijn tegenstander zich goed met een tegenaanval. Maar Simon sloot het toch als eerste winnend af en was eigenlijk al vroeg klaar. Ook Olaf Cliteur (1922) leek op bord 7 tegen Michiel Smit (1879) een sterke aanval te hebben en ik schatte zijn steling als beter in, maar de aanval liep dood met remise als gevolg. De partij van Leon Haverkamp (1903) op bord 8 tegen Boudewijn van Bockhoven (1919) kon ik het beste volgen, maar dat was dan ook een hele leuke partij om te volgen. Eerst vond ik Leon minder staan, toen beter en het werd remise. Het was een scherpe partij met wederzijdse dreigingen. Volgens mij hadden beide partijen ook kunnen winnen, dus dan is remise prima. Zeker als de eindstand 2-6 is.
Nou, dat is toch wel een opkikker. Desondanks zal handhaving heel moeilijk worden en mag je dat eigenlijk niet meer verwachten. We moeten nog tegen twee sterke teams: Paard d4 1 (9 april thuis) en Caissa 1 (29 april uit). Maar goed: hoe zat dat ook al weer met koeien en hazen?
Gerie Opgenhaffen.