Na de zesde ronde in klasse 1 B had de Raadsheer 1 - tot onze stomme verbazing - toch nog uitzicht op een mogelijk kampioenschap. ENPS 2 had namelijk een flinke steek laten vallen door te verliezen van Amsterdam West 4, wardoor het verschil tot slechts 1 mp was teruggelopen tussen ENPS en ons, maar ook Amsterdam West 2 stond met ons gelijk op mp; al hadden wij de meeste bp van iedereen. En ENPS moest de laatste ronde tegen hen! We moesten dan wel de laatste wedstrijd winnen van Oosten-Toren 1 en ENPS mocht niet winnen.
Het eerste deel van dat scenario stond gepland voor woensdag 1 mei, thuis. Dus op de Dag van de Arbeid moest ons eerste team flink aan de bak. De voortekenen waren goed, want zie: het team was compleet, dus we waren tot de tanden bewapend. Alleen Jonas zat in Wenen, maar hij kon wel vooruitspelen in Diemen op donderdag 25 april. Hij speelde remise op bord 1. We hadden op iets meer gehoopt, maar het kon natuurlijk best. Het kon immers nog alle kanten op. Toen de spelers van OT op 1 mei binnenkwamen, bleek dat zij een aantal van hun sterkste spelers niet konden opstellen. Dus waar wij geen enkele speler met een rating onder de 1900 hadden, hadden zij er slechts twee die erboven zaten. Hun sterkste speler die er wel bij was, was een oude bekende van ons. Theo Gosman heeft jaren in ons eerste team gespeeld, was daarnaast ook jaren penningmeester van de Raadsheer en op een haar na clubkampioen. Hij speelde op bord 5 tegen Jeroen. Er waren sowieso veel bekenden, want wij spelen eigenlijk al vele jaren tegen OT 1 en hoewel er natuurlijk verloop was, is de harde kern er nog steeds. Daartoe hoort zeker teamcaptain Hank Hoving; hij kreeg op bord 2 Tobias voor zijn kiezen. De sfeer was, zoals altijd tegen hen, prima deze avond.
We begonnen dus bij een stand 0,5-0,5. En eigenlijk kan ik - sorry hoor - veel copy-pasten van vorige verslagen: we waren veel sterker, maar dat was niet zonder meer duidelijk aan de borden. De eerste uren maakte ik geen aantekeningen, maar ik zag aan de helft van de borden tijdnood ontstaan aan onze kant. Maar enfin: rond 22 uur stonden vooral Ivo (3) en Leon (8) erg goed en in Tobias heb ik sowieso altijd vertrouwen. Leon speelde tegen Budi Manuri, meestal een hele lepe en goede speler, maar dit keer ging het toch niet goed want Leon kwam steeds beter te staan. Om niet alsnog in de fout te gaan maakte hij het uiterst voorzichtig af, maar dat lukte dan ook prima! Tobias stond toen al een kwaliteit voor en dan is het voor hem een kwestie van tijd. Dat bleek ook. Olaf zat puffend en hijgend achter zijn bord, want zijn luchtwegen waren nog zeker niet op orde en eigenlijk hoorde hij in bed te liggen. Hoewel Olaf het daar niet aan zal wijten, kan het niet geholpen hebben; hij verloor van invaller Paul van Sonderen. Niets ten nadele van Paul, maar je zou toch normaal verwachten dat Olaf sterker is. Die avond niet: 2,5 - 1,5.
Dus nog vier borden. Pessimist als ik ben was ik er niet gerust op. Ivo stond al vanaf het begin veel beter (inmiddels 2 pionnen voor en een veel betere stelling), Maar Jeroen leek het zwaar te hebben, evenals Simon (4) en beiden hadden ook minder tijd. Bij Zhanna (7) kon het nog alle kanten op, maar ook haar klok zag er dreigend uit. Hoe dan ook: Jeroen leek een (tegen) aanval te hebben maar moest daarvoor wel de deur open zetten. Hierdoor kon Theo naar binnen komen en zelfs mat geven. Zoals verwacht won Ivo, dus 3,5,-2,5, maar met die twee borden van Simon en Zhanna moest ik het nog zien. Gelukkig heb ik er geen verstand van, Zhanna zat achter haar bord zoals ik dat eerder had gezien: geconcentreerd en loerend op een kans. Die kans kwam: zij kreeg een aanval en die voerde ze perfect uit. Ze haalde dus het winnende punt binnen en was heel gelukkig toen ik haar dat vertelde. Simon's tegenstander was het op een gegeven moment even kwijt en zelfs dacht ik even dat hij door zijn vlag zou gaan in plaats van Simon. Dat gebeurde niet, maar remise werd het wel. Zodoende dus 5-3; de winst was binnen.
Maar nu nog het tweede deel van het scenario. Want ENPS en AW 2 speelden een dag later, in West. Er waren al mensen van ENPS bij ons komen kijken, maar dat hoeft niet want Victor Bartman is hun teamleider! Dat was dus spannend. Diehard Olaf was ernaartoe gegaan en deed ons via de groepsapp verslag van de gebeurtenissen. Daaruit bleek dat het ontzettend spannend was en het er de hele avond om gespannen heeft. Dan waren we somber en dan leefden we weer op. Maar helaas: ENPS redde het net en won met 3,5-4,5. Dat was dus net genoeg want ze hielden een matchpunt meer. Teleurstellend natuurlijk, maar toch ook weer niet helemaal onverwacht; we hadden al eerder in het seizoen punten verspild. Jammer, we moeten het volgend jaar opnieuw proberen. ENPS natuurlijk hartelijk gefeliciteerd (en vooral de teamleider, onze eigen Victor). Volgend jaar spelen ze met twee teams in de Meesterklasse. Dat zal niet meevallen, maar wat een prestatie!
