Ja, het werd uiteindelijk een mooie 2-6 overwinning bij en tegen Amsterdam West 4 op donderdag 14 december. Maar wie op grond van bovenstaande titel mocht denken dat het een makkelijk en probleemloos avondje was, vergist zich toch wel.

De voortekenen zagen er goed uit. Het leek erop dat we voor het eerst volledig zouden aantreden. In 1 B, de poule van Raadsheer 1, zitten twee teams van Amsterdam West (SAW) en dit team was op papier het “zwakke” van de twee. Op verzoek van SAW werd er vooruit gespeeld op 7 december door Jeroen Goedhart (1889) en omdat Leon Haverkamp (1863) op de 14^e ook niet kon speelde hij ook vooruit. Ik weet alleen dat Jeroen op bord 5 won van Frits Veenstra (1828) en Leon op bord 4 remise speelde tegen Gijs de Waal (1892). Daarmee stonden we 0,5-1,5 voor.

Maar op de 14^e zelf moest Simon Groot zich helaas ziek melden. Gelukkig konden we Mustapha Yahia (1814), die in de buurt van SAW woont, bereiken en bereid vinden om alsnog in te vallen. Bedankt daarvoor Mustapha! Gezien het rating-overschot moest het nog steeds allemaal te doen zijn, maar dat was in de praktijk helemaal niet zo duidelijk. Ivo Knottnerus (2124) moest op bord 1 een heel tijdje wachten tot zijn tegenstander kwam opdagen; dat was de oude rot George Boellaard (1739). Bijna 400 punten ratingverschil, maar George begon van kiet af aan heel goed te spelen. Olaf Cliteur (1892) was gepland op bord 8, maar ging nu op bord 3 spelen waar Simon gepland was. Daar trof hij ook iemand met een ruim schaakverleden: Marlo Coolen (1762). Mustapha nam zijn plaats in op bord 8 tegen weer een bekende: Rob van Haastere (1737). Tobias Kabos (2308) trof op bord 2 ook hun sterkste speler, Jasper Dekker (1930) die ik eigenlijk uit Haarlem ken; Jonas Dornieden (2044) mocht op bord 6 aantreden tegen de mij niet bekende Olivier Hersperger (1792) en op bord 7 debuteerde onze nieuwste aanwinst: Zhanna Shendrik (1974). Zhanna liepen we in de zomer in de Boulevard tegen het lijf en zij kon gelijk een partij meespelen. Uit de FIDE-ratinglijst bleek deze Russin ook niet de eerste de beste te zijn maar zij had al een paar jaar niet gespeeld. Zij speelt nu dit jaar mee voor het eerste team, maar kan helaas niet altijd. Even in het Engels: Zhanna, we welcome you to our club and are very glad you can and will play for our first team. Not only because you are a strong player, but also because you are nice and enthousiastic so you fit in perfectly with us. And this goes also for your “fanclub”: Egor and your son. Zij nam het op tegen de ook al ervaren Paul Helmer (1859).

Lange tijd was er nog geen tekening in het beeld te zien, maar dat is wel normaal bij het eerste. Tijd blijft een probleem voor veel spelers, maar niet voor Mustapha: hij smeet zijn zetten snel op het bord en ging richting een uur tijdsvoordeel. Bij hem liep het remise en dat was prima: 1-2. Maar rond 22.45 kregen we een klap te verduren: Ivo stond eigenlijk al niet zo lekker en wat er precies gebeurde weet ik niet, maar hij moest uiteindelijk opgeven: 2-2! Daar was natuurlijk niet op gerekend en Ivo zelf was er helemaal ziek en kapot van. Dat is begrijpelijk, maar iedereen kan een offday hebben. Hopelijk ben je de klap in februari weer te boven als we de volgende ronde spelen Ivo!

Op dat moment was ik er verre van gerust op. Olaf stond duidelijk beter (zelfs wat tijd betreft!) en ook de stelling van Tobias wekte vertrouwen. Maar Jonas stond een pion achter en leek weinig te hebben en Zhanna stond weliswaar erg goed (op een gegeven moment 2 pionnen voor), maar had veel minder tijd in een stelling die wel denkwerk vroeg. Gelukkig draaide, in de allerlaatste minuten, alles om in ons voordeel. Olaf won zijn partij overtuigend, zoals verwacht. Vlak daarna volgde Tobias, weer met zijn verschrikkelijke wurgtactiek – ik hoop zo dat je daarvan eens een voorbeeld kan laten zien Tobias. Jonas vroeg al eerder of hij remise mocht aanbieden en dat mocht. Maar op dat moment gaf zijn tegenstander zijn voordeel weg en kwam Jonas steeds beter te staan. Of het voldoende was voor remise is twijfelachtig. Een blunder is echter snel gemaakt en die kwam ook: Jonas kon mat geven omdat de dekking van de onderste rij werd weggehaald. En toen was alleen Zhanna nog bezig. Zij stond volkomen gewonnen, maar er werd – waarschijnlijk vanwege de klok – toch doorgespeeld. Ze maakte het echter professioneel en kundig af met een vreselijke aanval. Haar blijdschap rondom haar winst en de winst van het team was erg aanstekelijk.

Zo sluiten we het jaar toch heel mooi af. We staan nu tweede, achter ENPS 2 dat tot nu toe alles won. Nog altijd kansrijk gelukkig! We hebben even rust en spelen dan op woensdag 7 februari weer, thuis tegen Amsterdam West 2. Dat wordt een belangrijke maar ook zware wedstrijd. We hebben ze zien spelen donderdag en dat is een duidelijk sterker team; we staan ook vrijwel gelijk. Dus belangrijk weer, die avond.

Gerie Opgenhaffen, de getergde teamleider.