Ondanks de ijzige kou was iedereen op tijd aanwezig.

Ook Douwe-Jan beleefde als supporter de hele avond mee. Hij hoopte natuurlijk het voetbaltrauma te kunnen vergeten.

Alexander (3) won razendsnel zijn partij. Niet snel daarna wonnen ook Egecan (7) en Wim (5) en leek het verder een ruime zege te worden. Maar… het bleef heel lang spannend. Rinus (6) speelde open Spaans. Het offer van 2 lichte stukken tegen toren en pion pakte verkeerd uit. Door een gigantische koningsaanval, doorspekt met offers en tegenoffers, delfde  Rinus het onderspit. Harmen (2) kwam niet goed uit de strijd. Een toreneindspel op beide flanken, maar met één pion minder was niet te houden. De stand werd 2-3. Met nog drie partijen te gaan gokten we toch op 1½ punt. Titus (8) hield, in een dameeindspel met een pion minder, stand door eeuwig schaak te forceren. Hans (4) stond 2 pionnen voor, maar nauwelijks bewegingsvrijheid. Het offeren van een pion gaf lucht. De stelling met ongelijke lopers en allebei twee verbonden vrijpionnen leek toch geen remise te worden. Uiteindelijk ging Hans met zijn toren in de aanval en bleek er geen verdediging meer te zijn. Geforceerd mat!

De overwinning was dus binnen (hè, hè, eindelijk). Tot slot speelde Leon (1) tegen ons oudlid Menno Keuken. Leon kwam erg goed te staan, maar Menno bleek nog steeds een taai verdediger. Een spectaculair, maar niet moeilijk offer bracht de eindstand op het bord.

We kunnen tevreden zijn. Een mooie overwinning en onze invalles Egecan en Titus hebben het voortreffelijk gedaan. Chapeau!