Dat gebeurde op zondag 23 oktober. Het maximum aantal deelnemers was al weken van tevoren bereikt; nog eerder dan andere jaren. Zelfs een wachtlijst hielp maar weinig. Bij de deelnemers ging het voor het grootste gedeelte om mensen die al eerder hadden meegedaan. Dat bewijst toch dat de meeste mensen het toernooi waarderen, wat ze ook vaak vertellen. Uiteindelijk is het daar ook om te doen: een leuk toernooi te organiseren waar mensen plezier aan beleven. Omdat schaken nu eenmaal gewoon leuk is. Maar het is ook leuk dat we toch altijd ook weer nieuwe deelnemers hebben. Wel waren er die eerste ronde ontzettend veel afzeggingen: 23 byes van tevoren en ook nog eens drie zieken op de dag zelf en nog afwezigheid om andere redenen. Zodoende speelden we - met een deelnemersaantal van 86! - op 29 borden. Maar degenen die er wel waren hadden er zin in. Met de nieuwe penningmeester Gerben die de inschrijving deed en voorzitter Olaf die met Joop achter de bar stond kon er niks mis gaan. Vaste deelnemer en ex-winnaar Willem Hensbergen schaakt waarschijnlijk te veel, want na al die jaren vergiste hij zich alsnog in het tempo: er komt geen tijd meer bij! Dat werd hem fataal tegen Onno Wolters. Door een herindeling speelden twee Raadsheer-leden tegen elkaar (wat overigens altijd kan): Jop Dekker en Maurice Buzink. Maurice behaalde een knappe prestatie doordat hij remise kon afdwingen. Ik begreep van Jop dat hij die remise nog best aangenaam vond. Een andere knappe remise was er voor Raadsheerlid Bert Bergshoeff tegen de sterke Caspar Kruijf uit Almere. Verder waren er eigenlijk geen verrassende uitslagen. Misschien zijn de ratingverschillen daar ook wel een beetje te groot voor in zo'n eerste ronde. Op zondag 20 november zetten we het toernooi voort. Ook leuk om eens te komen kijken.