Raadsheer

S c h a a k v e r e n i g i n g
♗ De Raadsheer
A m s t e r d a m
Anno 1922

Olaf Cliteur en ik (Peter van Nijen)  speelden dinsdag 18 juni bij Caïssa het ook door deze mooie schaakclub georganiseerde Hands & Brains toernooi. We hadden nog nooit samen gespeeld, alleen maar tegen elkaar. De enige voorbereiding bestond uit het even snel heen en weer appen van wat openingsvoorkeuren. En omdat we de eerste ronde vrijlootten, konden we ook nog wat dingen op het bord uitwerken.

In de tweede ronde troffen we een team wat elkaar volstrekt niet begreep. Brains verweet Hands een stuk weg te geven, terwijl dit stuk wel degelijk door Brains kon worden gespaard. Even later viel er weer een stuk en toen er vervolgens mat dreigde gaven de tegenstanders mopperend op elkaar op. Het eerste punt was binnen. In de eerste partij was Olaf de Brains (terecht) en dat beviel prima. We hebben die samenstelling niet meer veranderd, al mocht dat wel.

De derde ronde was lastiger. Met zwart hadden we moeite met onze opening (mijn schuld, ik hield me niet aan de afspraken) maar mede door tijdnood van de tegenstanders kwamen we in een kansrijk eindspel terecht. Wellicht stonden we gewonnen, maar het was ook voor ons, inmiddels ook in tijdnood, nog lastig om de buit binnen te halen. Uiteindelijk waren we best tevreden met remise.

In de vierde ronde speelden we tegen o.a. Ti de Jong, ex-Raadhseer, en dit keer liep het erg goed voor ons. We voelden elkaar perfect aan en rolden de tegenstanders vakkundig op. Een partij om zeer tevreden op terug te kijken. 

handsenbrains
In de vijfde ronde kwam er met zwart een soort Leeuw op het bord, zoals we hadden afgesproken. We stonden al overwegend toen de Brains van wit ineens het woord 'Toren' uitsprak. Hij had even niet gezien dat de dame instond. Na damewinst kon wit opgeven en werden we aldus eerste in onze poule.

Wegens tijdgebrek kon er geen complete finale worden gespeeld, dus werd er geloot om een halve finale. Tegen de uiteindelijke winnaars speelden we helaas niet optimaal, wellicht waren we wat uit ons ritme omdat we ruim een uur moesten wachten, maar ja. In een waarschijnlijk verloren eindspel gingen we door onze vlag; door het tijdgebrek werd ook het speeltempo opgevoerd naar 7 minuten met 5 seconden increment.

Het was een leuke avond, wat ons betreft voor herhaling vatbaar. Dank aan Caïssa voor het organiseren en de consumptiebonnen en dank aan Ti voor de foto. Ik heb er ook één van haar schoenen...

Voor de complete uitslag: Zie de site van Caïssa