Het zou een zware wedstrijd worden, op donderdag 14 november uit tegen VAS 2. Zij hadden nota bene gewonnen van VAS 1 en gelijk gespeeld tegen koploper ENPS 1. Goed: op papier waren ze gemiddeld maar 9,4 elopunt sterker per bord. Maar hun gemiddelde werd erg omlaag getrokken door de sterke jeugdspeler Charles Molin, want hij was de enige van VAS 2 met een rating (ver) onder de 2000. En bij ons werd de rating omhoog gehaald door Tobias. Ze hadden dan ook op 6 borden een (soms veel) hogere rating. Martijn en Vincent speelden niet mee. Maar wel hadden we hele goede invallers: Jacob en Harmen.
Niet om vervelend te doen, maar eerlijk gezegd heb ik daar deze avond weinig van gemerkt. De eerste uitslag kwam, zoals dat hoort, van clubkampioen Ramon (2078). Hij speelde op bord 3 tegen het grote talent Eline Roebers. Als je op haar leeftijd al een rating van 2037 hebt (en die was nog iets gezakt ook!) dan ben je gewoon goed - en dat is ze ook. Dat Ramon een pion in de opening steekt zijn we wel gewend, maar nu waren het er 3! Hij zei dat hij daar een enorme aanval voor had, maar eerlijk gezegd zag ik dat niet zo. Maar ere wie ere toekomt: Ramon had het wel gezien en won op fabuleuze, prachtige wijze. Mooi Ramon! Kort daarna kwam het punt van invaller Harmen (1801) binnen. Hij speelde op bord 8 tegen een andere jeudgespeler, Charles Molin (1784, maar dat zegt bij jeugdspelers niet zo gek veel). Hij had een pion opgegeven voor een betere stelling en dat bleek: met een mooie combinatie won hij een stuk en de partij. En er kwam nog een geweldig punt bij. Henri (1778) speelde op bord 7 tegen de sterke Joris van Vuure (2087). Meer dan 300 elopunten verschil dus, maar dat was op het bord niet te zien. Henri speelde geweldig en Joris had alle stukken nog bijna op stal. En daarna kwam de prachtige afmaker. Prachtig Henri!
En zo stonden we om 23.00 uur met 0-3 voor. Reden voor euforie, al waren we er natuurlijk nog niet. Ik nam maar eens een borrel en wachtte af. Simon (2021) had plaatsgenomen op bord 1 en speelde tegen Jos ten Hacken (2032). In het begin vond ik hem eigenlijk een beetje benauwd staan, maar dat is voor Simon een reden om er nog eens extra voor te gaan zitten. De stelling kwam helemaal in evenwicht, en na een eerdere afwijzing werd het alnog remise. De verlossing kwam van Stephan (1984). Ook hij speelde een geweldige partij tegen Jan Roebers (2157), de vader van Eline. Het werd een enorme wrikpartij, maar het was Stephan op zijn best. Wel moet hij een flinke hoofdpijn van het rekenen hebben gekregen maar het loonde: 0,5-4,5 en de winst was binnen. Yes!
Tobias (2311) speelde op bord 2 tegen Ed Baarslag (2187), een oude(re) rot in het vak. Tobias leek weer steeds beter te komen staan en Ed kwam ook in behoorlijke tijdnood. Maar in die tijdnood verdedigde hij zich als een tijger en dreigde Tobias zelfs nog in problemen te brengen. Knap van Ed en die remise was prima. Nog een halfje bracht de andere invaller, Jacob (1892) binnen op bord 6. Zijn tegenstander, Ticho Cornelissen (2030) probeerde van alles, maar het was eigenlijk Jacob die iets beter kwam te staan. Maar ook de tijd ging meespelen en de winst zat er niet in. Maar ook hier was remise natuurlijk heel mooi. En toen speelde alleen Olaf (1916) nog op bord 5 tegen Milan Ramer (2072). Het ging lange tijd gelijk op en op een gegeven vroeg Olaf hij een "remise-aanval" kon inzetten (verstond ik dat nou goed?). Helaas ging dat niet door en kwam Milan steeds beter te staan. Daarbij maakt hij ook geen fouten meer en de toestand werd onhoudbaar. Olaf moest het hoofd buigen. Doet er niet toe Olaf: met een 2,5-5,5 winst keerde iederen (van ons dan) vrolijk huiswaarts.
Tot onze eigen verbazing staan we nu plotseling bovenaan in de Hoofdklasse! Wat een weelde. Maar goed, het zal natuurlijk nog zwaar worden. We staan maar een bordpuntje voor op ENPS. En de volgende ronde, op 4 december thuis, staat de ontmoeting met het hele sterke Caissa 1 op het programma. Vorig jaar hadden we weinig kans. Maar we hebben wel bewezen dat een koe heel goed een haas kan vangen!