Amsterdam West wordt met 2½ - 1½ verslagen.

vlnr: Gerie Opgenhaffen (teamleider), Mustapha Yahia, Ramon van Beemdelust, Stephan Geuljans en Olaf Cliteur

Op 22 mei speelden we voor de finale van de SGA-cup tegen Amsterdam-West. Zoals te doen gebruikelijk gebeurde dit op een neutrale dag bij een neutrale club en dat was nu Caissa. We wisten natuurlijk dat het niet eenvoudig zou worden, maar als je de halve finale overleeft tegen de gedoodverfde kampioen - ENPS - dan geeft dat de burger natuurlijk moed. Dus compleet en gemotiveerd kwamen we aan de meet. Ter plaatse werd geloot voor de kleur, maar pas daarna hoefden we de opstelling te geven. Zodoende speelden Stephan en Mustapha met zwart op de borden 1 en 3 en Ramon en Olaf met wit op de borden 2 en 4. Scheidend competitieleider Jasper Boonstra trad op als arbiter.

Ramon leek goed uit de opening te komen. Hij leek in ieder geval zeer tevreden en ook Stephan stelde me gerust: "Ramon heeft deze stelling al 100x op het bord gehad". Dat stelde gerust. Maar niet al te veel later leek het betere van de stelling toch wat te vervlakken. Gelukkig leek Stephan zelf toen geweldig te komen staan en eigenlijk zal dat heel erg uit naar winst. Dat zou natuurlijk mooi zijn. Op de borden 3 en 4, bij Mustapha en Olaf, was het toen nog rustig.

Zo ging het nog een tijd voordat er iets gebeurde. Dan kan zo'n avond best lang duren, als je niet zelf speelt. Gelukkig was de eerste uitslag in ons voordeel: Mustapha speelde erg rustig en gemotiveerd zijn partij, omzeilde allerlei klippen en kwam ondertussen steeds beter te staan. Dat wekte vertrouwen, maar hoe hij nu uitendelijk won is mij helaas even ontgaan. Geweldig gespeeld Mustapha en een belangrijk punt binnen gehaald. Het was toen duidelijk dat er geen 4 remises (met rematch) zouden komen. Olaf kwam remise overeen. Er moest sowieso een punt aan de eerste twee borden worden gehaald en eerlijk gezegd viel er ook weinig plezier meer aan de stelling te beleven. Bovendien leek Stephan heel goed te staan en had Ramon toch ook wel remise.

Maar helaas, het noodlot sloeg toch toe. Stephan kreeg in waarschijnlijk gewonnen stelling een aanval over zich heen die eerst onschuldig leek maar steeds erger begon te worden. Het feit dat hij met het verkeerde stuk pakte deed hem de das om. En eerlijk is eerlijk: tegenstander Jeroen v.d. Berg speelde het ook ontzettend knap. Jammer, jammer. Maar wat er toen gebeurde was bijzonder. Ramon zag dit naast zich gebeuren en kromde toen letterlijk de rug. HIj nam een andere houding aan, ging er eens goed voor zitten en begon krachtzetten te doen. Daarmee overspeelde hij toch wel een beetje zin tegestander en toen Ramon het punt binnenhaalde konden we juichen. Geweldig Ramon en ook heel mooi dat jij het winnende punt binnenhaalt.

Een prachtige prestatie: na 16 jaar herhaalden we dit huzarenstukje al was het toen tegen (toen nog) Gambit. Ter plekke viel niet veel meer te feesten en Ramon moest de nachtdienst in, maar de volgende dag op de club waren er bubbels.