Ook dit jaar organiseren we natuurlijk weer het Kattenburger Open Toernooi; de 15e editie inmiddels. Het beeld begint ook vertrouwd te worden: het toernooi zit helemaal vol met 86 deelnemers en het is een mooie mix van mensen die eerder hebben meegedaan - waarvan sommigen al heel vaak ! - en mensen die voor het eerst met het toernooi meedoen. Alex Polak, lid van LSG maar ook van Caissa, is op papier duidelijk de sterktste deelnemer en hij is zo'n debutant. Maar niet de enige!
Er zijn inmiddels twee ronden gespeeld en er zijn nog 9 mensen met 2 uit 2. Daar staan 4 mensen uit de top 10 bij. Anderen hebben al eens een bye gehad of een halfje gemorst. Nou ja: of hun tegenstanders hebben het natuurlijk gewoon goed gespeeld. Bij de koplopers staat wel één opvallende naam: Jim van de Valk Bouman. Jim, van de zeer actieve nieuwe club Zwart op Wit (geweldig) was pas nog winnaar van de B-groep, maar hij stoomt door. In de tweede ronde wist hij van niemand minder dan Willem Hensbergen te winnen. Overigens is er geen B-groep meer; er zijn nu meerdere ratingprijzen. Ook opvallend: Michiel Smit is twee keer slachtoffer geworden van sterke jeugd in de vom van Amelia Jonkman uit Beverwijk en Reijn Zuidema die bij MSK in Muiderberg speelt.
Na twee ronden is het natuurlijk nog te vroeg om echt over kanshebbers of leidende leden van de Raadsheer te spreken. De derde ronde wordt gespeeld op zondag 10 december; natuurlijk bij ons in de Poort. Kom eens kijken; het begint om 13.00 uur (maar kom iets eerder en je kunt nog helpen ook....). De indeling van elke ronde verschijnt vrijdagavond voor de ronde op deze website; de uitslagen en de stand ergens in de week erna, maar zo snel mogelijk.
Het wordt weer tijd om iets te melden over de interne competitie 2023/2024. Er zijn inmiddels 10 ronden gespeeld, wat wil zeggen dat we al weer bijna op een derde van de competitie zitten. We zien al weer een tijdje het vertrouwde beeld dat Olaf de stand aanvoert. Maar toch lijkt hij dit jaar niet oppermachtig. Hij heeft weliswaar nog geen partij verloren, maar al wel vier remises gespeeld. Daarmee heeft hij een score van 75%. Hetzelfde percentage heeft Hans, die hem op de tweede plaats op de hielen zit. Lekker spannend dus! De derde plaats is op dit moment voor Rinus, die daarmee ook de koploper is van groep 2. Na een goede start van het seizoen staat Harmen nu vierde en de top 5 wordt compleet gemaakt met Gerie, die de strijd om groep 2 voor dit moment voert met Rinus. Maar Rinus won de onderlinge partij, dus hij staat terecht op kop. De onderlinge verschillen zijn nog wel heel klein en er kan - en zal waarschijnlijk - nog heel veel gebeuren. Het zou b.v. mooi zijn als Alexander vaker intern speelt, want dan kan hij zeker een bedreiging vormen en ook Wim is gelukkig weer begonnen. Maar het is ook nog voor anderen mogelijk om langszij te komen.
De eerste twee plaatsen van groep 2 zijn genoemd; Douwe Jan volgt nu op de derde plek. Maar Bart is niet ver weg. De leiding in groep 3 is nu in handen van onze penningmeester, Gerben. Hij speelt goed, maar heeft het nadeel dat hij later in het seizoen vaak wat minder kan spelen. De tweede plaats is voor Simon (B), die gelukkig weer terug is op de club en laat zien dat hij het schaken bepaald nog niet verleerd is. Wel staat hij exact gelijk met Fred, die dit seizoen ook serieuze plannen lijkt te hebben. Maar ze kunnen er nog niet gerust op zijn, want b.v. Pepijn is ook nog in de achtervolging.
Woensdag 22 november wordt weer de eerste ronde voor de Raadsheercup gespeeld. Voor wie het niet weet: dat is een afvalrace , waarbij spelers uit hogere groepen spelen met behoorlijke handicaps (45 minuten per groep minder tijd en bij remise liggen ze eruit). Altijd heel leuk, maar een hoge opkomst zou het helemaal leuk maken!
Vorig seizoen zijn we met Raadsheer 1 ternauwernood gedegradeerd uit de Hoofdklasse van de SGA. We spelen dit jaar daarom in klasse 1 B en eigenlijk willen we maar één ding: terug naar de Hoofdklasse. Om dat te bereiken is de beste methode: alles winnen. Daarbij is er echter in de tweede ronde een kink in de kabel gekomen.
De eerste ronde was een uitwedstrijd op maandag 16 oktober tegen Boven IJ 1. Ik was daar niet bij dus ik kan er weinig van zeggen, maar de noorderlingen werden inderdaad verslagen. Bij Boven IJ speelt Raadsheerlid Ron van Dijk; Olaf Cliteur speelde remise tegen hem op bord 5. Tobias Kabos had geen tegenstander op bord 1 (altijd verschrikkelijk irritant natuurlijk) en verder wonnen Ivo Knottnerus (2), Jonas Dornieden (3) en invaller Mustapha Yahia (8). Behalve Olaf speelde ook Leon Haverkamp (6) remise. Jeroen Goedhart (4) en invaller Douwe Jan Veltheer (7) verloren. Al met al wonnen we dus met 3-5 en lagen we op koers.
Op woensdag 15 november was dan de tweede ronde, thuis tegen ENPS 2. We wisten dat dit een belangrijke wedstrijd zou zijn, omdat ENPS misschien wel eens de voornaamste concurrent zou kunnen zijn. Maar natuurlijk wisten we ook dat we een behoorlijk ratingoverschot hadden (gemiddeld zo’n 120 punten per bord, maar natuurlijk niet gelijk over het hele team verdeeld). Simon Groot had de eerste ronde gemist en wilde nu graag aan een hoog bord. Hoger dan bord 1 hebben we niet. Het debuut van Zhanna Shendrik moest nog even uitgesteld worden. Veel bekenden bij ENPS 2 (zo was ons Raadsheerlid Victor Bartman de teamleider) en het moest natuurlijk kunnen maar toch ben ik er de hele avond niet gerust op geweest. Dat bleek helaas terecht.
Soms ben ik jaloers op andere teamleiders zoals Victor, die al snel driftig aantekeningen aan het maken was. Ik zou in die eerste uren niet weten wat ik op moet schrijven, want je moet me niets over openingen vragen. Wel was mij al snel duidelijk dat veel spelers van Raadsheer 1 misschien iets aan timemanagement moeten gaan doen. Zo zag ik de tijd angstaanjagend tikken bij Simon (2024) op bord 1 tegen Stefan Lehmann (1984), Jonas (2062) op bord 3 tegen ex-Kattenburger Open winnaar Steve Michel (1887) en Ivo (2143) op bord 4 tegen Kees Bakker (1897). Alexander Boelen (1832) viel in op bord 8 en speelde daar tegen Boudewijn van Bockhoven (1813). Van zijn partij snapte ik niks, maar dat overkomt me bij hem wel vaker en zegt misschien eerder iets over mij dan over hem. Rond half tien denk ik echt dat Alexander zich in de nesten gewerkt heeft. Tobias (2305) op bord 2 tegen de ons van onze toernooien bekende Michiel Smit (1918) staat dan al erg mooi. Bij de rest zie ik weinig ontwikkeling maar wel veel tijdachterstand. Al is de stelling van Ivo wel wat vreemd omdat zijn koning bijna midden op het bord staat met nog heel veel stukken ook op dat bord.
Een uur later komt Olaf (1901) die op bord 6 speelt tegen mede-organisator van het Kroegloperstoernooi Bas Jonkers (1838), melden dat hij remise kan afdwingen en dat ook wel moet doen omdat hij anders eerder slechter komt te staan. Remise dus. Leon (1882), op bord 5 tegen Mark Hecker (1856), krijgt dan ook een remise-aanbod. Omdat ik er helemaal niet gerust op ben vraag ik hem echter of hij veilig door kan spelen en dat doet hij. Het blijft dus even 0,5 – 0,5, maar dan gebeurt er in mijn ogen een wonder. Alexander wint! Hoe dat mogelijk is snap ik niet maar het is natuurlijk wel heel fijn! Het zal ook iets met de tijdnood van zijn tegenstander te maken hebben denk ik. Even gloort er dan toch hoop.
Maar helaas. Simon was geleidelijk helemaal door zijn tijd heen geraakt en zijn tegenstander heeft het ook gewoon heel goed uitgespeeld. De stand was dus weer gelijk, maar zou dat niet blijven. Wel won Tobias heel mooi met prachtig subtiel spel, resulterend in een schitterende mataanval. Prachtig om Tobias zo te zien spelen. Maar Leon heb ik een halfje door zijn neus geboord met mijn verzoek om door te spelen, want een foutje kostte hem de partij. Ik had ook al gezien dat Jonas steeds moeilijker kwam te staan. Hij leek nog terug te komen, maar uiteindelijk was er toch geen redden aan. We stonden dus 2,5-3,5 achter.
Deze stand bleef nog even op het bord staan. Behalve Ivo speelde ook Jeroen (1861) nog op bord 7 tegen de enige speler met een iets hogere rating, de “ouwe rot” Bert Wijchgel (1890). Ivo zette de nodige druk op de ketel, maar elke keer wist Kees de juiste verdediging te vinden. Er viel dan ook niet meer aan remise te ontkomen. Nu speelde alleen de arme Jeroen nog. Ik zeg “arm” omdat het lot van het team – ietwat theatraal gezegd – op zijn schouders lag, hij een duidelijk betere stelling had met een pionnenoverwicht, maar ook veel minder tijd tegen Bert die echt wel weet hoe je zo’n varkentje moet wassen. Dat bleek ook wel: Jeroen probeerde van alles, maar uiteindelijk bracht dat hemzelf juist in de problemen. In de eindstelling stond hij waarschijnlijk zelfs verloren, zodat het onmogelijk was om het remiseaanbod nog te weigeren. Tja, verloren met 3,5-4,5.
We zullen een inhaalrace moeten beginnen; er zit niks anders op. Die moet dan beginnen op donderdag 14 december, uit tegen Amsterdam West 4. Dat moet natuurlijk kunnen, maar dat heb ik vaker gedacht. We staan nu nog wel in de bovenste helft, al zijn nog niet alle uitslagen binnen van de tweede ronde. We kennen onze –aangepaste – opdracht: nog steeds alles winnen en verder hopen op een misstap van ENPS.
Gerie Opgenhaffen.