Ja, het werd uiteindelijk een mooie 2-6 overwinning bij en tegen Amsterdam West 4 op donderdag 14 december. Maar wie op grond van bovenstaande titel mocht denken dat het een makkelijk en probleemloos avondje was, vergist zich toch wel.
De voortekenen zagen er goed uit. Het leek erop dat we voor het eerst volledig zouden aantreden. In 1 B, de poule van Raadsheer 1, zitten twee teams van Amsterdam West (SAW) en dit team was op papier het “zwakke” van de twee. Op verzoek van SAW werd er vooruit gespeeld op 7 december door Jeroen Goedhart (1889) en omdat Leon Haverkamp (1863) op de 14e ook niet kon speelde hij ook vooruit. Ik weet alleen dat Jeroen op bord 5 won van Frits Veenstra (1828) en Leon op bord 4 remise speelde tegen Gijs de Waal (1892). Daarmee stonden we 0,5-1,5 voor.
Maar op de 14e zelf moest Simon Groot zich helaas ziek melden. Gelukkig konden we Mustapha Yahia (1814), die in de buurt van SAW woont, bereiken en bereid vinden om alsnog in te vallen. Bedankt daarvoor Mustapha! Gezien het rating-overschot moest het nog steeds allemaal te doen zijn, maar dat was in de praktijk helemaal niet zo duidelijk. Ivo Knottnerus (2124) moest op bord 1 een heel tijdje wachten tot zijn tegenstander kwam opdagen; dat was de oude rot George Boellaard (1739). Bijna 400 punten ratingverschil, maar George begon van kiet af aan heel goed te spelen. Olaf Cliteur (1892) was gepland op bord 8, maar ging nu op bord 3 spelen waar Simon gepland was. Daar trof hij ook iemand met een ruim schaakverleden: Marlo Coolen (1762). Mustapha nam zijn plaats in op bord 8 tegen weer een bekende: Rob van Haastere (1737). Tobias Kabos (2308) trof op bord 2 ook hun sterkste speler, Jasper Dekker (1930) die ik eigenlijk uit Haarlem ken; Jonas Dornieden (2044) mocht op bord 6 aantreden tegen de mij niet bekende Olivier Hersperger (1792) en op bord 7 debuteerde onze nieuwste aanwinst: Zhanna Shendrik (1974). Zhanna liepen we in de zomer in de Boulevard tegen het lijf en zij kon gelijk een partij meespelen. Uit de FIDE-ratinglijst bleek deze Russin ook niet de eerste de beste te zijn maar zij had al een paar jaar niet gespeeld. Zij speelt nu dit jaar mee voor het eerste team, maar kan helaas niet altijd. Even in het Engels: Zhanna, we welcome you to our club and are very glad you can and will play for our first team. Not only because you are a strong player, but also because you are nice and enthousiastic so you fit in perfectly with us. And this goes also for your “fanclub”: Egor and your son. Zij nam het op tegen de ook al ervaren Paul Helmer (1859).
Lange tijd was er nog geen tekening in het beeld te zien, maar dat is wel normaal bij het eerste. Tijd blijft een probleem voor veel spelers, maar niet voor Mustapha: hij smeet zijn zetten snel op het bord en ging richting een uur tijdsvoordeel. Bij hem liep het remise en dat was prima: 1-2. Maar rond 22.45 kregen we een klap te verduren: Ivo stond eigenlijk al niet zo lekker en wat er precies gebeurde weet ik niet, maar hij moest uiteindelijk opgeven: 2-2! Daar was natuurlijk niet op gerekend en Ivo zelf was er helemaal ziek en kapot van. Dat is begrijpelijk, maar iedereen kan een offday hebben. Hopelijk ben je de klap in februari weer te boven als we de volgende ronde spelen Ivo!
Op dat moment was ik er verre van gerust op. Olaf stond duidelijk beter (zelfs wat tijd betreft!) en ook de stelling van Tobias wekte vertrouwen. Maar Jonas stond een pion achter en leek weinig te hebben en Zhanna stond weliswaar erg goed (op een gegeven moment 2 pionnen voor), maar had veel minder tijd in een stelling die wel denkwerk vroeg. Gelukkig draaide, in de allerlaatste minuten, alles om in ons voordeel. Olaf won zijn partij overtuigend, zoals verwacht. Vlak daarna volgde Tobias, weer met zijn verschrikkelijke wurgtactiek – ik hoop zo dat je daarvan eens een voorbeeld kan laten zien Tobias. Jonas vroeg al eerder of hij remise mocht aanbieden en dat mocht. Maar op dat moment gaf zijn tegenstander zijn voordeel weg en kwam Jonas steeds beter te staan. Of het voldoende was voor remise is twijfelachtig. Een blunder is echter snel gemaakt en die kwam ook: Jonas kon mat geven omdat de dekking van de onderste rij werd weggehaald. En toen was alleen Zhanna nog bezig. Zij stond volkomen gewonnen, maar er werd – waarschijnlijk vanwege de klok – toch doorgespeeld. Ze maakte het echter professioneel en kundig af met een vreselijke aanval. Haar blijdschap rondom haar winst en de winst van het team was erg aanstekelijk.
Zo sluiten we het jaar toch heel mooi af. We staan nu tweede, achter ENPS 2 dat tot nu toe alles won. Nog altijd kansrijk gelukkig! We hebben even rust en spelen dan op woensdag 7 februari weer, thuis tegen Amsterdam West 2. Dat wordt een belangrijke maar ook zware wedstrijd. We hebben ze zien spelen donderdag en dat is een duidelijk sterker team; we staan ook vrijwel gelijk. Dus belangrijk weer, die avond.
Gerie Opgenhaffen, de getergde teamleider.
Afgelopen woensdag is er weer een partij gespeeld in de tussenronde van de Raadsheercup, tussen Simon en Rob Baas. Dit keer hoefden er geen drie vluggertjes aan te pas te komen: Simon won en heeft daarmee zijn plek in de kwartfinale verdiend. De partij tussen Henny en Harmen kon helaas niet doorgaan, maar zodra die gespeeld is kan de definitieve indeling gemaakt worden voor de kwartfinales, die op 14 februari zullen plaatsvinden.
In de interne competitie hebben Gerie en Hans hun strijd om de tweede plek heel spannend weten te houden. Gerie maakte gelijk tegen onze ongeslagen nummer 1 Olaf, en Hans won van nummer 5 Harmen. Het is een nek-aan-nek-race, maar Gerie behoudt zijn tweede plaats. Ook staat hij bovenaan in groep 2, gevolgd door Bart en Douwe, die woensdag van Rinus won. Die twee staan nu ook 4de en 5de in de competitie met maar een paar puntjes verschil.
In groep 3 staat Simon nu bovenaan, gevolgd door Pepijn, die Gerben heeft weten in te halen door van Fred te winnen. Maar ook dat is allerminst een gelopen race, want qua punten zitten ze alledrie niet zo ver van elkaar af en er zijn nog een heleboel rondes te spelen.
De Raadsheercup is weer van start gegaan! Afgelopen woensdag is de eerste ronde gespeeld. Het bijzondere aan deze competitie is het feit dat de spelers in 3 groepen zijn ingedeeld naar sterkte. Sterkere spelers hebben hierdoor een aantal handicaps: Een speler uit de hogere groep heeft tegen een speler uit een lagere groep 45 tot 90 minuten minder en moet ook nog eens winnen om door te gaan. Waar een speler uit groep 3 altijd 100 minuten heeft, heeft een speler uit groep 1 of 2 soms maar 55 of zelfs maar 10 minuten, afhankelijk van tegen wie ze spelen.
Dit levert altijd spannende partijen op, en dat was vandaag ook weer het geval. Maar liefst 4 spelers uit de eerste groep moesten met 10 minuten op de klok zien te winnen van een groep 3-speler met 100 minuten. Dat lukte Olaf tegen Cilia, die mat weggaf, het lukte Harmen tegen Eduard, die voor het eerst was komen kijken, en ook Ron van Dijk wist Jeroen Visser te verslaan. Alexander Boelen kwam gewonnen te staan tegen Pepijn maar moest na een spannende partij genoegen nemen met remise.
Bart moest met 55 minuten zien te winnen van Hein, maar voor een doorgewinterde snelschaker als Bart is dat tijdsverschil geen al te grote belemmering. Gerie speelde met 55 minuten tegen Fred en wist het tijdsverschil in te halen en zelfs een stuk te winnen. Nadat hij het eindspel keurig uitspeelde gaf Fred het op. Bert had vorig jaar de “pech” om in zijn groep te winnen, waardoor hij dit jaar in groep 1 moet spelen en vandaag dus 45 minuten minder had tegen Peter Bosschieter. Nou is dat een taaie tegenstander en na zeer degelijk spel wist Peter het te winnen.
In de gelijke partijen wist Rob Baas van Maarten te winnen en ook Henny kon Jaap verslaan door zijn pionnen door te blijven schuiven en uiteindelijk te promoveren. Toen restte er nog 1 partij, namelijk die van Simon tegen Victor. Dat zij aan elkaar gewaagd waren bleek wel: Aan het eind was de stand nog volkomen symmetrisch en de partij liep uit op een gelijkspel. Dat werd vluggeren om te bepalen wie er door mocht, want ze zaten beiden in groep 3.
Met allebei 10 minuten op de klok en omgekeerde kleuren gingen ze van start. Simon speelde de Aljechin-verdediging en won zelfs een stuk, maar moest dat vrij snel toch weer inleveren. Uiteindelijk werd het een pionnenrace die uitmondde in een eindspel van koning en dame tegen koning en dame. Weer een compleet symmetrische positie dus en uiteindelijk gingen de dames van het bord waardoor het uitdraaide op remise. Er moest dus nóg een keer worden gevluggerd. Dit keer een Indische partij waar beide spelers met hun lichte stukken zo snel mogelijk elkaars pionnen probeerden op te eten. Op een gegeven moment besloot Victor zijn koning actief in het spel te brengen, maar Simon hield die tegen met zijn toren en na een reeks schaakjes was er een herhaling van zetten bereikt en beide spelers legden zich erbij neer dat er nóg een keer gevluggerd moest worden. Nu weer een Aljechin-verdediging en even werd er gevreesd voor een letterlijke herhaling van de eerste vluggerpartij, maar nu wist de net wat sneller spelende Simon uiteindelijk te winnen. Hij gaat dus ook door naar de volgende ronde. Dat wordt een tussenronde, want het aantal spelers is nog geen volmaakte macht van 2. Maar dan gaat de strijd ook echt losbarsten en bij de cup kun je nooit echt voorspellen wie er gaat winnen. Maar dat is natuurlijk ook het leuke eraan.