Raadsheer

S c h a a k v e r e n i g i n g
♗ De Raadsheer
A m s t e r d a m
Anno 1922

Op donderdag 6 december moest Raadsheer 1 aantreden tegen wat waarschijnlijk de belangrijkste concurrent is voor promotie: VAS 3. Zij stonden een half bordpuntje boven ons. Zoals bekend kon Olaf er niet bij zijn, maar in Wim P hadden we een waardige invaller. Het werd een bloedstollende strijd waarbij de arme teamleider (nog) 10 jaar ouder is geworden. Maar uiteindelijk sloten we het wel met succes af!

VAS 3 bestond voor de helft uit sterke jeugdspelers en voor de andere helft uit iets oudere heren. In het begin van de avond maakte ik me erg druk over de situatie bij VAS: nauwelijks iets voorbereid, klokken die we zelf moesten zetten en meer van die dingen. Maar ach. Van de andere kant waren hierdoor ook Jacob (die rechtstreeeks van Schiphol kwam) en Henri alsnog op tijd. Er was ook een team van ENPS op bezoek waarvan onze eigen Victor teamleider was.

De score werd dit keer om 21.30 uur al geopend door Henri: hij speelde op bord 8 tegen de 12-jarige Matteo van Cleef (1623). Matteo is best een sterke jeugdspeler, maar tegen Henri kwam hij er eerlijk gezegd niet echt aan te pas. Dus er prijkte al snel een mooie 0-1 op het formulier: mooi Henri. Een half uurtje later vond echter een groot drama plaats: Wim viel op bord 6 in tegen de eveneens 12-jarige Kasper Bleeker (1742). Als je op zo'n leeftijd al zo'n rating hebt kun je echt wel schaken, maar Wim speelde het veel behendiger en kwam 2 pionnen voor te staan. Gewonnen, zou je zeggen, maar Wim schoot een bok en Kasper won een stuk en de partij: 1-1. Erg jammer. Even later bood Stephan op bord 2 remise aan tegen de ook al 12-jarige Charles Molin (1622)  Charles is best goed, maar ik was hier knap chagrijnig over omdat het zonder overleg en op een bijzonder onhandig moment gebeurde. Het zal best terecht zijn gewest en Stephan had inmiddels een uur (!) minder tijd op de klok, maar toch.  Hoe dan ook: 1,5-1,5. Vincent stond op bord 7 al de hele partij veel beter tegen de 15-jarige Job Emans (1881). Dat is knap, want Job is hard op de weg omhoog en heeft nu dus al een hogere rating dan Vincent. Ik dacht dat Lxa6 een grote fout was, maar het bleek de beginzet van een winnende combinatie: 1,5-2,5! Prachtig, maar nu waren de jeugdspelers op.

Ik ben er tot op het laatst niet gerust op geweest. Ik vond zowel Ramon als Mustapha minder staan, bij Jacob was het onduidelijk  (al was hij zelf erg optimistisch) en André had weliswaar voorlopig een toren gewonnen, maar de stelling zat vol met gevaarlijke complicaties. Maar gelukkig kwam alles goed. Mustapha had een zware avond op bord 3 tegen de sterkste speler van het VAS-team, Joris van Vuure (2141!) maar verdedigde zich onverschrokken. De tijd van Joris raakte behoorlijk op, maar uiteindelijk had hij een winnende mataanval en moest Mustapha in het onvermijdelijke berusten: 2,5-2,5. En nu? De omslag kwam van Jacob, die op bord 4 tegen de sterke Patriek Tromp (2042) speelde. Ondanks alle reisstress (maar hij is het gewend) ging Jacob er flink tegenaan en hij zag het de hele partij zonnig in. En tja, de winnaar heeft altijd gelijk. Hij moest allerlei klippen omzeilen want van Patriek win je niet zomaar, maar hij deed dat met verve en aan het eind van de avond kwam het belangrijke winstpunt binnen: 2,5-3,5. Prachtig Jacob! Vrijwel tegelijkertijd speelde Ramon op bord 1 remise tegen Lennart van Oirschot (1886). Ondanks die rating weet ik dat Lennart een sterke speler is en hij stond het grootste deel van de partij duidelijk beter. Maar het is natuurlijk wel Ramon. Hij verdedigde zich als een leeuw en kwam op een gegeven moment zelfs beter te staan, maar helaas vervlakte dat weer. Op een gegeven moment claimde Ramon remise door 3x dezelfde stelling. Helaas bleek dat na de reconstructie niet te kloppen, dus 2 minuten erbij voor Lennart en doorspelen. Waarna Lennart alsnog voor derde keer de stelling liet ontstaan. Tja. Remise dus en 3-4. André stond de hele partij op bord 5 sterker tegen Corjan Nota (1845). Zijn toren voorsprong was wel tot een kwaliteit geslonken, maar op het eind had hij een toren tegen een paard met beiden 3 pionnen en een koning. Dat moet gewonnen zijn, maar met beide spelers in tijdnood en het feit dat remise genoeg was voor de winst deed hij wat een teamspeler hoort te doen: hij bood remise en uiteraard moest dat wel aangenomen worden. De winst was binnen: 3,5-4,5. Dank je wel André!

Zo ken ik het eerste team weer: tot het eind toe werd er keihard gevochten en door degenen die al klaar waren meegeleefd. De belangrijk winst is binnen en op dit moment staan we op kop met 6 mp. Onder ons staan drie teams met 4 mp, maar daarvan hebben we alleen de Amstel 2 nog niet gehad. En die treffen we de volgende wedstrijd, al is dat pas op 14 februari thuis. Laten we onszelf een mooi Valentijnscadeau geven.