Raadsheer

S c h a a k v e r e n i g i n g
♗ De Raadsheer
A m s t e r d a m
Anno 1922

Vorig jaar degradeerde het eerste team uit de promotieklasse, dus dit jaar willen we weer terug vanuit 1A. Het seizoen begon met een thuiswedstrijd tegen Amsterdam West 4. We wisten niet goed wat we konden verwachten, maar het was een stevige tegenstander. Stephan ontbrak vanwege zijn werk, maar gelukkig was de interne koploper, Wim, bereid om in te vallen. Simon speelt dit jaar elders KNSB en kan dus niet voor ons spelen, maar gelukkig speelt André nu in de basis van het team waar hij thuishoort: het eerste team.

We waren op alle borden sterker op rating, maar dat varieerde tussen 2 en 140 punten. En het zegt ook niet alles (gelukkig). Het was dan ook een geweldige opsteker dat Mustapha al heel snel zijn partij wist te winnen op bord 3: hij stond al snel beter, won een stuk en de partij. Al voor half 10 was het gebeurd. Een half uurtje laat AndrĂ© een halfje aantekenen aan bord 4.. Hij zei een foutje gemaakt te hebben, waardoor hij gedwongen was tot minder gewenste zetten. Niet ernstig, maar onvoldoende voor winst. Niet lang daarna kwam Wim vragen of hij remise mocht bieden in een inderdaad erg remise-achtige stelling die op bord 5 was verschenen. Dat mocht, maar hij kwam er niet aan toe: zijn tegenstander bood het al aan.

Dat zag er dus goed uit en het werd nog beter: Ramon won zijn partij aan bord 1. Dat zag ik niet aankomen, maar Ramon maakte duidelijk dat hij toch echt veel beter stond en ik geloof hem direct. Goed gedaan! En niet veel later kwam het vierde punt binnen. Vincent speelde aan bord 7 tegen een goede bekende. Zeker van mij, maar ook van de club. Teamcaptain Marjolein Theunissen is - inmiddels al wel lang geleden - lid geweest van de Raadsheer. Vincent gaat recht op zijn doel af, lijkt nog even te moeten inbinden maar is toch niet meer te stuiten: het eerste matchpunt is binnen en de stand is 4-1. Henri staat dan goed aan bord 8, maar niet gewonnen. Ik voeg hem toe dat remise nu goed genoeg zou zijn. En die remise moest wel aangenomen worden; het tweede matchpunt was binnen: 4,5-1,5. Mooi gedaan Henri: het winnende halfje overtuigend binnengebracht.

Dat was dus een snel tot stand gekomen overwinning, maar de strijd aan de andere borden zou nog een hele tijd duren. Olaf speelt op verzoek op bord 6 maar komt daar bepaald geen zwakke tegenstander tegen. Cees Meiboom heeft geen rating (meer) en heeft heel lang niet op een club gespeeld, maar op ons rapidtoernooi had hij zijn visitekaartje al afgegeven. En hij vertrouwde me toe dat hij in de jaren '80 wel een hoge rating had. In ieder geval kwam Olaf langzaam in de problemen en moest hij daardoor ook veel te veel tijd investeren. Op een gegeven moment speelde hij met veel minder tijd en 2 pionnen minder door. Dapper, maar hij had het zich kunnen besparen. Toen speelde alleen Jacob nog aan bord 2 tegen Paul Helmer. De stelling was lange tijd gelijk, maar toch kreeg Jacob langzaam minder ruimte. Jacob verzonk in diep en lang peinzen, maar dat brengt dan vaak geen oplossing. Op het eind was het onhoudbaar geworden en moest hij de strijd staken. Zodoende is het uiteindelijk toch nog een krappe - maar belangrijke - overwinning geworden met 4,5-3,5.

Op 15 november staat de volgende wedstrijd op het programma, weer thuis en nu tegen de Wachter 1.